Een nieuw jaar, een nieuwe … Nee dat slaat nergens op, want datumaanduidingen zijn random en helaas is 1 januari niet het resultaat van een of andere kosmische reset. Dus blijven we ook dit jaar gewoon verder schrijven. 🙂 Met een helaas wat slechtere gezondheid dan vorig jaar, maar wel meer schrijfmotivatie.

Het winnen van die kortverhaalwedstrijdjes heeft me op schrijfvlak veel goed gedaan. Ik had enorm het gevoel vast te zitten in mijn auteurscarrière, alsof ik mijn plafond had bereikt. Het was dus heel leuk om een schouderklopje te krijgen vanuit Loft en Hebban! Alleen zorgde het winnen van twee wedstrijden ook voor twijfel …

Na de Loft-wedstrijd had ik zoiets van: oké universum, I hear ya, I zal in 2020 eens proberen focussen op chicklit (immers echt wel mijn andere schrijfpassie naast YA) en kijken waar dat me brengt. Hernieuwd enthousiasme en doelgerichtheid, check!

Ik maakte van het momentum gebruik door meteen aan een nieuwe chicklit te beginnen. Tot mijn schaamte betekent dat dat ‘Op Sleeptouw’ weer op de backburner staat … Maar ik moet deze kans nu even grijpen. Het ijzer smeden wanneer het heet is, en zo. Hopelijk begrijpen jullie dat!

Momenteel staat de teller na iets meer dan een maand op 35k. Daar ben ik enorm tevreden mee, ook aangezien ik weet dat de kwaliteit goed zit. Ik geloof heel erg in dit verhaal en na vorig jaar lang geworsteld te hebben met mijn supercomplexe YA Fantasy, was het een verademing weer lekker door te kunnen schrijven.

Maar toen won ik dus óók de wedstrijd van Hebban, haha! En dat was een YA-verhaal dus … Ik zal me in 2020 toch echt moeten zien te klonen. Een oorlog voeren op twee fronten is lastig, zo ook is het moeilijk om tegelijkertijd door te breken in twee verschillende genres met twee verschillende doelgroepen.

Dringt een keuze zich op of verbeeld ik me dat maar? Ik hoor graag wat jullie ervan denken!