Ik ben de laatste tijd een beetje laks met recensies. Dus even teruggaand in mijn Goodreads zag ik opeens dat ik nog geen review van ‘Carry on’ had gepost! En dat terwijl ik helemaal verliefd was op het verhaal. ❤

Al toen ik Fangirl las was ik gek op de stukjes over Simon en Baz. Dat ik hun spin-off zou lezen was dan ook zeker! Na enkele jaartjes in de boekenkast (tja, enthousiasme vertaalt zich niet altijd in de snelheid waarmee ik erin begin) ging ik ein-de-lijk naar Watford. En serieus, wat een epic wereld is me dat!

Het gevoel van thuiskomen en magie à la Hogwarts is verweven met eigentijds taalgebruik (en flink wat gevloek, which I loved), LGBTQ-romance en ZO VEEL VERBEELDING. Ik vond de manier waarop de spells werkten echt geniaal. Humor is ook een rode draad doorheen het verhaal, waardoor ik meermaals met een glimlach aan het lezen was. En ohohoho, die parodie-achtige commentaar op Dumbledore was on fire. Ook dat het een Brits sausje gekregen heeft vond ik een slimme zet van de auteur.

Alle randpersonages waren goed uitgewerkt en dragen bij aan het verhaal op hun eigen manier, wat Carry On erg veel kleur meegaf. Maar de echte sterren van de show zijn natuurlijk Simon en Baz (Oh my, Baz …). Ik vond hen echt een superschattig koppel. De ontwikkeling van hun relatie is prachtig beschreven, en je voelt helemaal die vertwijfeling en chaos en opwinding van verliefd worden. Dat het twee jongens zijn, maakt geen verschil. Falling in love is universal, after all!

Rainbow Rowell heeft mij dus echt enorm gecharmeerd met dit verhaal en ik zou verdorie echt eens al haar andere boeken moeten lezen. Toch heb ik ergens het gevoel dat dit mijn favoriet van haar zal blijven, vanwege de mooie manier waarop een supersfeervolle magie en contemporary romance met elkaar verzoend worden. Zeker een van mijn favo reads van 2019 dus!