Twee zomers geleden (I think?) deed ik mee aan de Storm Publishers-schrijfwedstrijd voor YA. Dat was een megafaal, want ik haalde niet eens de top 10. Tja, daar had ik toen echt wel een losergevoel bij, maar nu ik een boek gelezen heb dat wél in de top 10 stond, voel ik me een stuk minder slecht. Het was namelijk zo goed dat ik moeiteloos kan toegeven dat het beter was dan mijn inzending!
Al meteen viel de titel Muse Academy me op in die top 10. Puur op titel gebaseerd klonk dit als iets dat ik zeker zou lezen. Boeken die zich op een magische school afspelen zijn immers altijd interessant, en verder hou ik ook van Griekse mythologie. Toen wist ik echter nog niet dat ik de auteur van dit boek ook in de nabije toekomst zou ontmoeten! Meaghann (oftewel Morgan) kwam een keertje naar een de Dear Book Nerd-leesclub en sindsdien hebben we elkaar al op diverse events gezien. Dus natuuuuurlijk kocht ik haar boek! Enthousiast begon ik erin als eerste boek van het jaar. En jep: het zijn vijf sterren geworden! I loved it!
Toch moet ik zeggen dat het lezen voor mij niet meteen van een leien dakje liep. Ik heb er namelijk een hekel aan wanneer boeken beginnen met lyrics, vooral omdat ik dat heel erg cliché vind en ik het gevoel krijg dat de auteur zijn/haar muzieksmaak tracht op te dringen. Ook het eerste hoofdstuk was niet mijn ding. De commentaar ‘show, don’t tell’ was hier van toepassing, want het komt heel vertellerig over. Persoonlijk zou ik een verhaal niet zo beginnen, want je lezer krijgt bijna het gevoel alsof hij/zij wordt toegesproken door een leerkracht i.p.v. meteen meegesleurd te worden door de gebeurtenissen.
Ik zou zeggen: schrappen die proloog en vervangen door een volwaardig hoofdstuk! Zo zouden we Imogen en haar leven thuis VOOR Muse Academy ook beter hebben kunnen leren kennen, want nu had ik soms wel het gevoel dat ze vooral een spreekbuis was voor de spannende gebeurtenissen en queesten. Ik zou graag meer over haar weten! 🙂 Tot slot was ik een beetje teleurgesteld dat het hoofdpersonage zogenaamd uit LA komt. Dat voegt niets toe aan het verhaal, dus ik had toch echt liever een Belg gehad.
Maar na die proloog kwam het verhaal gelukkig snel op gang. Allereerst al de setting: super! Het idee van een school waar creatieve mensen zo gekoesterd worden krijgt echt een warm plekje in mijn hart. Wat moet het geweldig zijn om op zo’n school te zitten met allemaal gelijkgezinde zielen. Muse Academy is voor mijn schrijvende zelve echt een dream come true (maar zou ik wel toegelaten worden?). En dan is het ook nog in Griekenland! Daar was ik een paar maanden geleden voor het eerst en het is een land waar ik zeker nog naar terug wil keren. Met of zonder Pegasus Airlines 😉
Zodra Imogen op school arriveert, verspilt de auteur geen tijd om haar personages aan je voor te stellen. Het zijn er immers heel wat! De meisjes vond ik allemaal leuk behalve Cera (Wat een merkgerichte tuttebel!) en vooral van Lexi en Kaida zou ik graag nog meer weten. Bij de jongens vond ik Milo het leukst (duh!) want Harper, Damian en Drake verwisselde ik tijdens het lezen nogal vaak onderling. Ik kijk er dan ook naar uit dat deze personages in de volgende delen verder worden uitgediept.
Het verhaal is queestegericht en jep, that’s my favorite kind! De queestes zijn duidelijk met veel fantasie verzonnen en waren allemaal leuk om lezen. Ik vond alleen dat ze nogal vlotjes verliepen. Er was altijd wel iemand die quasi-meteen het antwoord wist. Iets meer strife en conflict hierin was leuk geweest, maar langs de andere kant is het nu ook gewoon heerlijke feelgood fantasy en dat was exact het soort van verhaal dat ik nodig had op dat moment. Hierdoor heb ik wel het gevoel dat het eerder een jeugdig dan een volwassen YA-boek is. Ook het pratende draakje was een tikkeltje te kinderachtig voor mij – bijna Disney-film achtig. Wel heerlijk dus, maar toch hoop ik dat de serie nog een beetje meer matuur gaat aanvoelen in de volgende delen.
Al bij al was dit een perfect boek met een erg vlotte schrijfstijl (ik ben echt jaloers op sommige zinnen, alleen jammer van de vele spatiefouten!) en veel verbeeldingskracht. Als je fan bent van Percy Jackson, Harry Potter, House of Night en Griekse mythologie, dan is dit zeker een aanrader van jewelste. Een avontuur waar ik nog vaak aan ga terugdenken! Want ja, ik heb al een beetje Helikon-heimwee 😦 Misschien als ik ook daar op school gezeten had, dat ik niet zo’n bloedhekel aan school had gehad 😀
Kortom: ik ben fan!
Like this:
Like Loading...
Related
Mijn B.I.E.B. 
Ik ben heel erg benieuwd naar dit boek.
Nadat De Godinnentest mij wat slecht bevallen was, ben ik Griekse mythologie een beetje uit de weg gegaan maar deze klinkt wel heel leuk! 🙂
[…] de blog van Vanessa verscheen er nog een mooie recensie van mijn debuut en hij dook ook op in de ‘yay or nay’ video […]