Heb ik mijn dertigste verjaardag in de cinema doorgebracht met Elsa en Anna? Mmmmisschien. Zo zie je maar, je bent maar zo oud als je je voelt. In dit geval: ik voel mij disneydertig. Maar ik wilde het dus eigenlijk hebben over enkele mooie en diepzinnige kantjes van Frozen 2. 

[DIT BLOGJE BEVAT DIKKE VETTE GULZIGE SPOILERS]

[IK MEEN HET VAN DIE SPOILERS]

De emotionele onzekerheid van Anna

Anna is de optimist van de groep, maar na wat ze heeft meegemaakt met Hans is het niet meer dan realistisch dat ze wat emotional scar tissue heeft. Haar relatie met Kristoff is dan ook niet perfect: soms neemt Anna’s onzekerheid echt de overhand en staat die arme Kristoff met zijn mond vol tanden. Gelukkig is reindeer boy een geduldig vriendje. Ik vond het erg mooi te zien dat ze hun eigen troubles hebben maar aan het eind van de dag wel gewoon aan elkaars zijde staan. Kristoff die vraagt ‘What do you need’ wanneer ze elkaar na een ruzie voor het eerst terug zien is what we all need.

Een stapje terugnemen is oké

Als je eerste instinct is om te fronsen wanneer Elsa haar kroon opgeeft: welkom in de burn-outmaatschappij waarin een stapje terugzetten wordt gezien als een automatische fail. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook best vreemd vond in eerste instantie, ze was immers “gemaakt om koningin te zijn”. Toen pas besefte ik hoe fucked up dat is. Lieve Elsa, je was niet gelukkig als queen dus fuck dat en ga lekker in het bos wonen. Doe je ding. I salute you.

Een liedje over depressie

Wanneer Anna het even niet meer zag zitten, zong ze het liedje The Next Right Thing. How to rise from the floor when it’s not you I’m rising for. Just do the next right thing. Damn, I felt that. 2020 was een duister jaar voor mij en ik heb rond de zomer echt heel erg diep gezeten. Jammer dat ik dit liedje toen niet had, want ik denk oprecht dat het me geholpen zou hebben. Langs de andere kant: gelukkig maar, anders zal ik wellicht onverklaarbaar hard te wenen in de cinema. Kan best awkward zijn.

Check your privilege

Anna en Elsa leren dat hun voorvaders niet zo moreel verantwoord gehandeld hebben in het verleden. Hun glorieuze koninkrijk heeft fouten gemaakt met betrekking tot de behandeling van de Northuldra, en daarin zal ik toch wel zekere parallellen met situaties omtrent kolonialisme en bv. de behandeling van Native Americans in de VS. Ik ken zelf niet genoeg van de problematiek om daar dieper op in te gaan, maar ik wilde even aanstippen dat ik het wel knap vond dat ze dit in een Disney-film verwerken aan de zijde van de helden en niet de zijde van de slechterikken. Hoera voor nuances!

Finally some fucking appreciation for Jonathan Groff

De stem van Jonathan Groff verdient elke award die menselijk mogelijk is en ik heb altijd een diep onbegrip gevoeld voor het feit dat hij in deel 1 niet meer zong dan ‘Reindeer are better than people’. Man man, wat een onrecht. In deze film werd dat gelukkig goedgemaakt: hij mag hier en daar meezingen en krijgt zelfs zijn eigen nummer. Grappig eigenlijk ook dat er twee acteurs van Glee in the main cast zitten. Gleeks, I see you.

Twee van mijn favo artiesten op de soundtrack

Ik ben enorm fan van zowel Panic! at the Disco als Kacey Musgraves dus het nieuws dat ze allebei een liedje voor de commerciële soundtrack zouden zingen BLEW MY MIND. Hoe shitty 2019 was op persoonlijk vlak, zo geweldig was het op muzikaal vlak (thank you Taylor Swift, Brendon Urie, Kacey Musgraves en Ben Platt). Dit is daar nog maar eens een bewijs van. Ik vind het ook gewoon zo schattig dat Brendon, die een grote Disney-nerd is, een Disney-song mocht inzingen. LIVE YOUR BEST LIFE BRENDON YOU DESERVE IT.

Conclusie

Frozen 2 heeft best veel diepere lagen. Op het eerste zicht vond ik de verhaallijn met de Northuldra een beetje all over the place omdat het geheel naar mijn gevoel ook niet helemaal de structuur van andere Disney-films volgt. Er waren eigenlijk twee verhaallijnen die door elkaar zaten en allebei even belangrijk waren, waardoor het tempo een beetje vreemd was. Met bijna 2 uur was het ook best lang voor een “kinderfilm”. Maar hoe dan ook vond ik de film echt fantastisch. De herfstkleuren zijn mooi, de liedjes geniaal en de boodschappen die erin verwerkt zitten zullen jong en oud kunnen beroeren.

En tot slot nog dit: SAMANTHA :’)