Met een romantisch boek van eigen bodem doe je me (bijna) altijd plezier; zeker als er ook nog eens een portie glamour en glitter overheen gekapt is omdat het zich afspeelt in een Hollywoodiaanse setting. Heerlijk! Het recensie-exemplaar van De Actrice in Mij – het nieuwe boek van Sanne Hillemans – was dan ook meer dan welkom in mijn digitale bibliotheek. Sanne is naast een beloftevolle indie-auteur ook een toffe persoon op social media die altijd de beste gifjes post, dus ik wilde dit boek dolgraag goed vinden en weer een van Sanne’s cheerleaders worden. Over haar eerste boek Circus Cesaria was ik immers behoorlijk enthousiast! Daarom deed ik eerder al mee aan de blogtour rond dit nieuwe boek waarin jullie zelf al een stukje konden lezen. Nu is het aan mij om mijn oordeel te vellen over deze New Adult-roman … Of is het toch eerder een erotisch verhaal pur sang?
New adult of erotica?
Wat ik zo leuk vond aan Sanne’s debuut Circus Cesaria was dat het een NA zonder focus op seks was. Hmm, laat ons zeggen dat ze die “schade” in dit erotische verhaal meer dan ingehaald! De Actrice in Mij begint goed met een scène die je op het verkeerde been zet (loved it) maar duikt dan vervolgens meteen in een nogal heftige bow-chicka-wow-wowmarathon en dat was voor mij … wat wennen.
Een boek al zo snel beginnen met meerdere seksscènes met (onder andere) je love interest vind ik een beetje zoals de Harry Potter-serie beginnen met een gevecht tegen Voldemort: wie is die kerel zonder neus en waarom wil hij dat ventje met die bril dood? No clue, don’t care – omdat je geen backstory hebt.
Hier was dat net zo. Ik vond het dan ook superjammer dat de fastfoodscène niet éérst kwam, want die was erg leuk en legde een mooi fundament. Een romance beginnen met alleen seksuele aantrekkingskracht is natuurlijk niet verkeerd, maar voor mij zijn seksscènes zonder connectie tussen de personages ongeveer net zo opwindend als een pingpongtoernooi tussen bejaarden.
Hier is het dan ook dat de grens tussen NA en adult erotica voor mij een beetje vervaagt: de personages leiden immers een erg volwassen leven tussen al dat fornicaten door. Awardwinnende actrice ontmoet topadvocaat. Niets “nog even uitzoeken”, nee, ze zitten al on the top of their game en springen achteloos om met seks, drugs en macht. Valt dit nog onder New Adult? Ik ben benieuwd wat andere lezers hiervan vinden, want het zijn natuurlijk maar etiketjes, toch stelde ik me er vragen bij tijdens het lezen.
Als je hieraan begint met de verwachting dat het verhaal netjes in het NA-hokje past, denk ik dus dat je best je verwachtingen bijstelt. De focus ligt te zeer op seks en verder gebeurt er weinig spannends. Een vleugje drama in de verhaallijn rond Abigail werd me succesvol als wortel voor de neus gehouden, maar eindigde op een sisser. Jammer, want dat was de enige reden dat ik nog verder las. 😦
Who the F is Ellen?
Hoofdpersonage Lindsey is erg onsympathiek, en hoewel dat bewust is gedaan om haar character development mogelijk te maken, schept het toch een afstand. Meestal heb je in dit soort erotiek een dominant en een relatable personage (bv. Grey vs. Anastasia). Hier waren ze echter beiden rijk en seksverslaafd, wat het een beetje moeilijk maakte om iets of iemand te vinden om voor te supporteren.
Lindsey is een actrice/nymfomane met een woelig verleden, Nick is een steenrijke advocaat/playboy die opeens een 180 doet – schijnbaar uit het niets, puur op basis van een uitgelopen one night stand. Oké je wilt je lezer misschien verrassen door de playboy om te toveren in een perfecte schoonzoon, maar helaas boet je daardoor in aan geloofwaardigheid.
Nick deed me verder een beetje denken aan Harvey uit Suits (goed!) maar uiteindelijk had hij niet genoeg diepgang om bij weg te zwijmelen. Wat ik het meest aan hem haatte, was hoe hij Lindsey ‘Ellen’ noemde. Oh ho ho, dat werkte op mijn zenuwen! Een koosnaampje is cute, maar gewoon een andere vrouwennaam vind ik best fout – zelfs al had hij er een uitleg voor. Beeld je in dat mijn man mij Sandra begint te noemen, omdat mijn naam toch ook een sa-klank bevat? Liever niet. Ik was ervan overtuigd dat dit zou leiden naar een scène waarin Lindsey een hotel zou boeken onder die valse naam, omdat dat wel iets is dat celebs doen. Dan had de bizarre koosnaam een betekenis gehad en zou ik het clever gevonden hebben. Nu had ik eerder iets van ‘weird flex, bro’.
Overthinking …
Al die kleine irritatiepuntjes zorgden ervoor dat ik niet anders kan dan twee sterretjes geven … Ik miste humor, relatability en ook de Holywood-setting was een beetje te oppervlakkig uitgewerkt voor mij. Sommige dingen vond ik gewoonweg niet realistisch. Hoezo gaat Lindsey in een nieuw filmproject meteen filmen, in plaats van eerst wekenlang table-reads en rehearsals te hebben? Het waren kleine dingetjes, maar ik stelde me er meermaals per hoofdstuk vragen bij. Ook dat ze elke film zo dichtbij haar huis opnamen dat ze gewoon in haar eigen woning kon overnachten deed me fronsen. Denk ik er te veel bij na? Of las ik ergens overheen? Dat kan, maar ik denk dat ik me erg focuste op deze details om de overdaad aan seksscènes in mijn brein te compenseren.
Qua te Nederlandse termen viel het boek gelukkig erg goed mee (enkel zwager vind ik altijd zo’n rotwoord) maar de tongen kwamen wel iets te vaak “buitenspelen” – zo’n drie keer op een 50-tal pagina’s tijd. Persoonlijk vond ik de hoofdstukken ook aan de lange kant. Maar dit kan me ook gewoon extra zijn opgevallen omdat het verhaal me niet zo lag en ik dus wel regelmatig nood had aan een pauze. Ik zal dan ook eerlijk zeggen dat ik de seksscènes vanaf ergens rond e-bookpagina 100 diagonaal gelezen. Ik vergelijk het met die drie dagen dat ik in een chocoladefabriek werkte: na een shift van 8 uur kan je geen praline meer ruiken, hoezeer je ook van chocolade houdt. Hierdoor kwam ik ondanks de bewonderenswaardige schrijfstijl die Sanne al in haar eerdere boeken etaleerde, moeilijk door DAIM heen.
Too sexy for my shelf
Mijn negatieve recensie wil uiteraard niet zeggen dat dit boek geen aanrader is voor een bepaald doelpubliek. Sanne’s schrijfstijl is opnieuw prima, dus wie zijn/haar leesbevrediging meer uit passie haalt dan uit plot, zal hoogstwaarschijnlijk bekoord worden door het verhaal van Lindsey en Nick. Ik hoor van andere recensenten veel goeds, dus in dit geval echt geen “slecht boek” maar een “verkeerd boek” voor mij persoonlijk.
Hou jij van sexy verhalen en ga je DAIM een kans geven?
Mijn B.I.E.B. 
Als ik het zo hoor is het inderdaad meer een erotisch verhaal met feelgood elementen dan dat het past bij New Adult. Jammer wel!
Het zit alleszins op de grens zou ik zeggen! Ik denk dat het voor sommige lezers zeker een aangename verrassing kan zijn dat het meer doorweegt naar de echte erotica, maar doorgaans verkies ik toch NA die zich onder studenten afspeelt met iets minder seks haha 🙂
Ik denk dat dit ook mijn voorkeur heeft.
Hahaha je hebt het in ieder geval hilarisch geschreven! Dankjewel voor je ongezouten mening. Wil je volgende keer proeflezer zijn? 😁
Hahaha maar dan denk je mss dat je al je seksscènes moet schrappen of zo terwijl andere lezers ervan smullen, zou zonde zijn! 😀