Op basis van de titel verwachtte ik een ‘From Prada to Nada’-achtig verhaal over een wereldvreemd rijkeluismeisje dat in slechte papieren komt te zitten. Die veronderstelling was niet helemaal juist (maar wel deels natuurlijk) want hoofdpersonage Jenny is in haar kern minder verwend dan de stereotype rich girl. Dat maakte haar meteen een pak meer relatable voor de lezer. Ze was echt zo iemand waarmee iedereen vriendinnen zou kunnen zijn, en dat zorgt ervoor dat je het hele boek voor haar supportert.

Op basis van de cover (die trouwens supermooi is!) verwachtte ik vooral enorm veel fluff. Zo roze en romantisch, dit kon echt alleen maar een zwijmelboek worden, toch? Spoiler alert: niet echt!

Het werd me al snel duidelijk dat Van Chanel naar Flanel veel minder focust op het romantische aspect dan de beeldvorming laat vermoeden. In mijn leeservaring was dat haar relatie met sheriff Branson de B-verhaallijn terwijl het hoofdverhaal Jenny’s zoektocht naar zichzelf + haar onderzoeksjournalistiek is. Dit was dus niet helemaal wat ik verwacht had en ergens vond ik het wel jammer dat ik niet kon wegzwijmelen bij Branson. Soms vond ik zijn gedrag naar Jenny toe een beetje eek en persoonlijk hou ik in feelgoodromans sowieso meer van een tragere liefdesontwikkeling dan een whirlwind romance.

Echter kon ik zeker wel smullen van het mysterieuze aspect! Marijke Vos mag wat mij betreft zeker eens haar hand wagen aan thrillers. In feite was dit dus, in mijn leeservaring, eerder een detectiveverhaal over de zoektocht naar jezelf met een vleugje verleiding dan een romantisch verhaal met een vleugje spanning. Het verhaal haalt ook enkele zwaardere thema’s aan waardoor het meer diepgang heeft dan de doorsnee chicklit.

Marijke heeft een hele vlotte schrijfstijl met de nodige humor. Het boek is ook netjes geredigeerd dus qua kwaliteit moet het zeker niet onderdoen. Qua Nederlandse termen viel het goed mee, alleen aan ‘sjekkie’ en ‘rode konen’ heb ik me gestoord. Geen noemenswaardige struikelblokken dus voor Vlaamse lezers! Kleine waarschuwing voor een nodeloos rokend randpersonage (roken is mijn pet peeve y’all) maar gezien het een boek voor volwassenen is en een randpersonage, zie ik het door de vingers met slechts een warning shot van Sheriff Vanessa. 😉

Dit boek had wat mij betreft net iets romantischer mogen zijn, maar de grappige momenten, ontroerende achtergrondverhalen en spannende elementen maken dat, in combinatie met een vlotte leesbaarheid, meer dan goed. Met nog een twintigtal pagina’s meer had het einde iets mooier afgerond gevoeld volgens mij, maar ik vond de afsluiter wel origineel en ik hoorde al dat er nog boeken komen in dit ‘universum’. Dus wanneer het zover is, keer ik met plezier en nieuwsgierigheid terug naar Rainbow Lake Town. Het was een leuk Canadees leesverblijf!