*4,5 afgerond naar 5 vanwege het leesplezier en de hoge kwaliteit van redactie!
- In het begin wordt er flink veel gevloekt met een vrij vulgaire woordenschat. Shit en fuck, daar zou ik me niet aan gestoord hebben. Maar lullen en wijven en zo vind ik persoonlijk nogal smaakloos. Snap dat dat een persoonlijk dingetje is, maar wilde het toch even aankaarten.
- De naam Mark is toch echt iets voor 45+, nee? Niet de meest eigentijdse keuze voor een 17-jarige love interest, zeker aangezien zijn zus wel een moderne naam heeft (Lindi) en dat dus niet zo matcht in mijn hoofd. Tja sorry, ik vind naamgeving superrrrbelangrijk.
- Introbrieven van uitgeverijen aan het begin van een boek zoals in The Fandom en ook hier, nee, ik ben daar niet voor. Het komt zo enorm commercieel over, terwijl een boek toch nog in de eerste plaats moet overkomen als iets dat uit het hart van de auteur komt. Wel zou dit mooi geweest zijn als afsluiter. Nu is het zo van: “Dit zijn de redenen waarom je dit boek goed MOET vinden!” Aan het einde zou het bescheidener geweest zijn: “Je vond dit boek goed? Wij houden er ook enorm veel van.” Jammer ook dat er geen dankwoord was.
- Dit boek maakt best grote tijdssprongen, wat ik niet zo gewend ben van YA. Misschien was het leuk geweest als er datums bovenaan de hoofdstukken stonden? Soms was ik een beetje in de war welk seizoen het nu was. Je gaat heel snel van winter naar zomer zonder dat je dat “gevoel” subtiel meekrijgt via kledij en vermeldingen van temperatuur of weersomstandigheden etc. Op het einde sneeuwde het opeens en besefte ik dus dat er een jaar was voorbijgegaan zonder dat ik het door had. Er wordt wel melding gemaakt van eindexamens enzo maar dat snapte ik niet zo goed want het leek zo verspreid te zijn (bij ons heb je alleen examens na elk trimester?)
Maar alles samengevat vond ik dit boek dus echt een toppertje van eigen bodem. Ik had ‘the feels’ (heb ik niet zo vaak), waardeerde de humor, vond de personages enormmmm goed uitgewerkt en had altijd altijd altijd zin om verder te lezen. Ook de berichtjes en dagboekstukjes tussendoor maakten het luchtig leesvoer, terwijl het toch een serieus en belangrijk onderwerp van echtscheidingen aansnijdt! Ik vraag me echter af of ik dit had willen lezen toen ik tiener was en mijn ouders aan het scheiden waren … Volgens mij was het dan ‘too close to home’ geweest. Nu als volwassene, kan ik de waarde van een dergelijk verhaal wel des te meer appreciëren.
Dit alles in acht genomen, kan ik niet anders dan de volle 5 sterren toekennen! Ik was echt enthousiast en zal het boek zeker aan iedereen aanraden. Er was – zelfs volgens mijn kritische normen – bijster weinig ruimte voor verbetering, dus chapeau. Ik ben zeker benieuwd naar meer boeken van deze auteur, en binnenkort komt er al eentje uit die zeker op m’n leeslijstje gaat. Alleen hoop ik daarbij dat ze wel iets meer rekening houden met lezers uit het Vlaamse taalgebied!
Mijn B.I.E.B. 
Ik vind introbrieven van uitgeverijen juist wel heel leuk. Dat lees je niet vaak waarom juist een uitgeverij kiest om dit boek uit te geven. En ja, een dankwoord is ook echt een must. Zonder dankwoord voelt een boek echt onaf. Ik heb nog die closure nodig van de auteur, haha.
Hah grappig! 😀 Voor mij is het ook iets qua verwachtingen: ik verwacht geen brief aan het begin, ik verwacht wel een dankwoord op het eind. Nu was ik dus op 2 fronten een beetje “onaangenaam” verrast dus!
Oe, dat klinkt goed! Ben wel benieuwd geworden naar dit boek.
Echt een van de beste boeken van eigen bodem die ik ooit las! Hopelijk vind je ‘m ook leuk ^^