In de leesclub van Dear Book Nerd Book Club is het vaak één van de meest intense discussiepunten: de té Nederlandse YA-boekvertalingen waarmee we geconfronteerd worden als Vlaams minderheidje.

Dat gaat van “Dit woord begreep ik echt niet, weet jij wat het is?” (een vraag die we wel eens aan Marcia stellen, onze boekvriendin van over de grens :-D) tot “Oh mijn god ik heb me doodgelachen met dit belachelijke scheldwoord” (lees zeker de blog van Audrey hierover!). Stiekem hebben we in ons achterhoofd dus allemaal een lijstje ‘woorden waaraan in me stoorde tijdens het lezen’, wat al heel wat vurige discussies, kleine frustraties én grote lachbuien veroorzaakte.

Maar als auteur sta ik er nog net een beetje meer bij stil. Het is als Vlaamse schrijver dan ook een uitdaging om de gulden middenweg te bewandelen, opdat beide taalgebieden zich niet (of toch zo minimaal mogelijk) zouden storen aan je taalgebruik. Je eigen lingo met dat van je doelpubliek verzoenen is een must, vind ik! Daarom vandaag voor een keertje géén lijstje met “te Nederlandse termen”, maar wel een lijstje Nederlandse termen die ik me tijdens het schrijven heb eigengemaakt. Deels door het veelvuldige contact met Nederlandse bloggers op Twitter, deels dankzij het meer oorspronkelijk NL-werk lezen.

Benieuwd welke woorden en uitdrukkingen op mijn groene lijst staan?

• Nou
  Voor veel Vlamingen een struikelblokje, voor mij een leuke manier om nadruk te leggen die ik eigenlijk altijd al gebruikt heb tijdens het schrijven van fictie. In mijn werk als copywriter voor de Vlaamstalige markt daarentegen, zou ik dit woord echt nooit ooit typen. Grappig dus dat er ook tussen fictie en non-fictie een kloof is wat dat betreft!
• Het zal ook eens een keertje niet
  Dit gebruik ik wel eens als het personage een beetje aan het weeklagen is van ‘boehoe, dat heb ik weer’. Ik ken er niet echt een Vlaams alternatief voor, dus erg dankbaar dat ik deze uitdrukking van de Noorderburen mag lenen 😀
• Mobieltje
  Tja, deze gebruik ik niet écht van harte. Maar altijd smartphone of iPhone zeggen voelt ook niet goed? Wij zeggen gewoon gsm, maar dat komt (net als mobieltje) volgens mij vrij ouderwets over op een YA-publiek. Dus als iemand hier een goed alternatief voor weet: let me know 😀 Alleszins gebruik ik mobieltje nu wel. Soms.
• Lekker dan!
  Geen idee of hier een Vlaamse variant van is (of zelfs een Engelse? Misschien ‘whatever’, of is dat niet de juiste nuance?), maar deze vind ik nog wel een goede uitroeping om hier en daar te integreren. Zou ik het ooit IRL zeggen? Eh, nee. Maar op papier werkt het!
• Jeetje
  Deze gebruik ik net als ‘nou’ eigenlijk al heel lang en heel vaak. Ook weliswaar enkel in verhalen, nooit in het echte leven en nooit in copywerk.

Waarschijnlijk zijn er nog een hele hoop waar ik nu niet opkom, maar dit zijn zeker en vast de meest voorkomende in mijn schrijfsels. Nu ben ik natuurlijk benieuwd: welke termen leen jij wel eens uit het Vlaams of uit het Nederlands? Sound off in de comments!