Ik heb geloof ik een beetje een haat-liefdeverhouding met de boeken van Victoria Aveyard … Langs de ene kant vind ik dat ze geweldig mooi kan schrijven, interessante personages neerzet en een boeiende wereld geschapen heeft. Langs de andere kant gaat

alles

zo

traag.

Echt onvoorstelbaar hoe laag het tempo van de eerste helft van dit boek ligt! Ik snap wel dat er wat dingen onderbouwd moeten worden die geen tempo van een machinegeweer kunnen hebben, maar jeetje, hier geraakte ik dus zo moeilijk doorheen dat het echt geen leesplezier meer opleverde.

Voor mij werd het iets interessanter ongeveer halverweg toen er een nieuw personage opdook dat mij wel intrigeerde. Ook de POV van Evangeline vond ik superboeiend! Maar die van Mare en Cameron waren het merendeel van dit boek gewoon *snurk*. Het heeft dan ook zéér lang geduurd alvorens ik deze dikkerd uit had.

Dus ja, drie sterretjes dan maar? Het is zeker een verhaal van hoogstaande kwaliteit en ik heb superveel respect voor Victoria Aveyard, maar dit boek had voor mij gewoon dunner moeten zijn … Ook vond ik het te ‘old skool YA’ qua stijl, dus meer iets voor 2012 en dan voor 2018. Maar dat kan evenzeer aan mijn ietwat verschuivende leesvoorkeuren liggen.