Zwart op wit* was een ultieme slow swoon met een einde waarvan je je haar wilt uitrukken. Dàt noemt nu emotionele investment!

S.T.A.G.S.* was één van de meest verrassende boeken van het jaar voor mij. De onderhuidse spanning en unieke setting hebben echt indruk op me gemaakt.

Met Muse Academy begon ik het jaar goed: feelgoodavontuur vol vriendschap en een school om van de dromen. Als ik niet naar Hogwarts kan, dan Muse Academy please!

Nodig/Need* was een supervlotte read die je in één ruk wilt uitlezen en er tegelijkertijd toch in slaagt je verder te doen nadenken over bepaalde dingen. Topbalans!

Crow Mountain raakte een emotionele snaar in mij die maar weinig boeken weten te bereiken. De prachtige setting en twee vertelpunten weefden zo mooi samen.

The Long Game wist de stakes nog hoger te maken dan in deel 1. De spanning is te snijden en de intriges zijn on point. Deserves more love vanwege originaliteit!

Ready Player One was zonder twijfel één van de meest epic boeken ooit. De worlbuilding blew me away maar ook de personages zijn superlevendig.

On the Edge of Gone was een leesclubboek en jeetje, wat genoot ik hiervan. Het hoofdpersonage is zo relatable dat elke actie een meerwaarde krijgt.

Circus Cesaria sluit het lijstje af: de psychologische onderbouwdheid en de fijne setting (circusss!) zonder ervoor dat dit boek van eigen bodem een leegte vult in de NA-wereld.

*Recensie-exemplaren