Iiiiiik moest er even inkomen. Zo, dat heb ik dan alvast opgebiecht. Vlammenwerper is een boek dat je meteen in de actie smijt en daarmee had ik even iets van ho-ho-ho (niet op een kerstachtige manier) slow down. Over de beeldspraak van HP David had ik direct weer gemengde gevoelens. Langs de ene kant origineel en grappig langs de andere kant in de vertaalde versie toch ook een tikje cringe.

De setting van New Babylon was wel heel visueel interessant als je je de beschrijvingen inbeeldde. Ik kon het meteen als een filmset voor me zien. Die stad is eigenlijk echt een personage op zich. Verder verschijnen er trouwens best veel nieuwe personages ten tonele. Dat maakte het jammer genoeg zo dat er op niemand dieper werd ingegaan, waardoor ik ergens toch een tikkeltje op mijn character development-honger bleef zitten.

In die zin vond ik het minder goed dan deel 1. Nog steeds actievol en origineel, maar niet zo verrassend en spannend als Staalhart naar mijn gevoel wel was. Misschien lag het aan mijn reading mood hoor. 4 welverdiende maar slechts matig-enthousiaste sterretjes!