Blindelings (Chinouk Thijssen) ***

21013247_10212825840973489_2064251408_n

Als je me gewoon in de wilde weg vraagt welke thema’s ik in boeken mijlenver tracht te ontwijken, dan antwoord ik wellicht “loverboys, drugs, anorexia en abuse”. Want hé, de wereld is al behoorlijk dark, don’t need none of that realistic depressive stuff in my life. Gelukkig denken behoorlijk veel mensen daar anders over, anders zou de contemporary boekenwereld niet veel opbrengen. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. 😀

Dus, ik begon aan dit boek zonder echte verwachtingen. Vooral omdat een YA-thriller niet echt in mijn straatje ligt en ik dus ook niet veel heb om het mee te vergelijken (dacht ik – hier kom ik later op terug). Waarom ik het dan toch gelezen heb? De cover van ‘Blindelings’ is ZO mooi (echt waar, plus het binnenwerk is ook een feestje) en het is bovendien geschreven door een erg leuke auteur, namelijk Chinouk. Dat het zich in de modewereld afspeelde leek me ook wel eens een toffe setting. Dus op een event waar ik Chinouk ontmoette, ging het boek mee naar huis! Een jaar later begon ik er eindelijk aan want ik ben ‘s werelds traagste TBR-wegwerker ever, maar ook dat is een verhaal voor een andere keer.
In het begin van het boek leek het me een beetje de PLL-toer opgaan. Mysterieuze smsjes, modeshowvoorbereidingen, exclusieve feestjes … Hmm, ja hoor, ik wil best verder lezen! Maar jammer genoeg kwamen enkele van mijn bovenvermelde ‘least liked subjects in YA’ (ik zal niet verklappen welke vanwege spoilers) al snel naar voren als dé thema’s van dit boek en was het niet zo zeer een mystery YA maar eerder een psychologisch verhaal over een meisje dat zich dieper en dieper in de problemen werkt vanwege een foute jongen genaamd Sander. Ik haatte Sander vanaf seconde 1. Graag had ik gelezen hoe ze elkaar ontmoet hadden, zodat je als lezer misschien niet direct doorhad dat hij bad news was. Nu lag zijn rol in het verhaal wel al direct vast, wat een beetje spanning wegnam naar mijn gevoel.
Verder was alles aan dit verhaal was goed uitgewerkt en doordacht: Ivy’s leven ontrafelt zich echt met een sneeuwbaleffect en dat was erg geloofwaardig opgebouwd. Hoewel je soms natuurlijk zin hebt om haar een klap te verkopen omdat ze zo naïef is, kijk je dankzij Chinouk’s schrijfstijl mee in haar hoofd en volg je haar redeneringen, waardoor alles wat er gebeurt (zowel intern als extern in de reacties van haar omgeving) realistisch aanvoelt. Knap gedaan dus op dat vlak, want daar kruipt toch wel serieus wat psychologisch inzicht in dat niet elke auteur zomaar aan de dag kan leggen!
Mijn favoriete personages waren Kim en Marsha because they keep it real. Trouwe vriendinnen waarin oudere lezers zoals mezelf een ‘voice of reason’ in zullen vinden om zich aan vast te klampen. Dit boek is dan ook voor een iets jonge YA-publiek geschreven en past perfect in het straatje van Carry Slee-achtige boeken die ik als 13-jarige verslond. De zinnen zijn kort en eenvoudig (voor mij als bejaarde soms té kort en simpel), waardoor je er wel erg vlot doorheen gaat. Je kan het makkelijk op een paar dagen uitlezen tussendoor.
Ook denk ik dat dit boek een mooie levensles kan zijn voor jonge lezeressen. De kracht in dit boek is immers niet de lyrische proza, maar de toegankelijkheid, herkenbaarheid voor jonge meisjes en de leerzame boodschap. [SPOILER] Ivy laat zich immers niet redden door één of andere ridder op het witte paard. Ze staat er alleen voor en wordt zo uitgedaagd om haar eigen karakter te ontwikkelen en te groeien als personage. Met behulp van haar familie en vrienden (ja hoera, écht geen andere jongen die de dag redt!) lukt dat uiteindelijk ook.
Misschien een tikkeltje jammer dat ze – in tegenstelling tot Marsha – nooit verantwoordelijk gehouden wordt voor haar daden. Eigenlijk zou ik best graag een vervolg lezen waarin dit gebeurt! Naar de gevangenis met haar, haha! Maar dan dus ietsje meer Pretty Little Liars en ietsje minder loverboys en drugs dealen! [EINDE SPOILER]
Conclusie: Dit boek is al enkele jaren oud en ik denk dat Chinouk als auteur al erg gegroeid is. Dit verhaal toont echter onweerlegbaar dat ze weet hoe ze een verhaal moet opbouwen en dat ze personages een psychologische ontwikkeling kan meegeven die echt wel nodig is in dit type van verhalen. Toch hoop ik dat ze ooit ook andere genres gaat schrijven, gezien ik persoonlijk dit soort van Carry Slee-verhalen toch echt wel ontgroeid ben. Of nou ja, ontgroeid … Het is gewoon geen wereld waarin ik me als lezer prettig voel. Gelukkig kan ik nog wegdromen bij de cover  want daar ben ik nog steeds verliefd op. ❤

One thought on “Blindelings (Chinouk Thijssen) ***

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s