Het is 30 december en je boek is uit. Wat doe je dan? Nog snel in een nieuw boek beginnen met het risico dat ie niet uit is voor de jaarwisseling, of in 2017 met een schone lei beginnen maar dan wel 2 dagen zonder leesvoer zitten na een al niet erg productief leesjaar?
Ik dook in de boekenkast en twijfelde héél lang tussen Blindelings, Het Boek van Voorheen en Poison Heart. Uiteindelijk werd het toch het Engelstalige boek. Ik werd immers vanaf de eerste pagina het verhaal in gezogen en oh, wat leek het lang geleden dat ik nog eens zo vlot kon doorlezen! Echt een verademing.
Poison Heart was nochtans gewoon een Boekenfestijn-koopje van 3,99 euro waar ik niet meteen hoge verwachtingen of zo van koesterde. En toegegeven: in z’n kern is dit verhaal ongeveer even cliché en voorspelbaar als een film met Lindsay Lohan in haar pre-tienerjaren. Maar de uitwerking is ZO GOED!
Deze auteur toont echt perfect hoe je van een weinig verrassend verhaal een spannend avontuur kan maken. Het was wel even wennen aan de Britse termen (bv: college, terwijl het over het middelbaar gaat) maar het personage sleurde me hier zonder pardon in mee. Voor ik het wist had ik 50 pagina’s gelezen. En zo las ik het boek op 2 dagen uit, wat voor mij echt heel snel is!
Ik genoot zo van de opbouw en verslond het drama van cover tot cover. Je hebt een duister voorgevoel, zeker, maar toch wil je doodgraag weten hoe de vork echt aan de steel zit. Ik vond het ook gewoonweg superboeiend hoe het hoofdpersonage worstelt met de situatie. Ze gaat er volgens mij echt heel goed mee om. Meteen ga je je inbeelden hoe je je zelf zou gedragen in zo’n situatie. Mijn verbeelding sloeg helemaal op hol! Ja, je hoort het wel: dit boek nam me op sleeptouw en liet me niet los. Het is denk ik het spannendste boek dat ik dit jaar gelezen heb.
Leuk om weten: er is ook een Nederlandse vertaling. Die noemt ‘Het meisje met de groene ogen’ (saaie titel, I know) en heeft helaas een aartslelijke voorkant, maar I’m telling you: dit verhaal is best wel de moeite waard. Niets baanbrekend, maar tof aangepakt, goed geschreven en met personages die heel echt aanvoelen. Topper!
Ik vond dit verhaal juist onvoldoende uitgewerkt. Maar he, daarom bestaat er iets als smaak.