Wat word ik er droevig van een boek waarnaar ik uitkijk te moeten doorworstelen alsof ik vast zit in drijfzand … Maar dat is dus precies wat gebeurde met Recreated, het nieuwste boek van mijn lievelingsauteur waar ik enorm naar uitkeek. Het is het tweede deel in haar mummy-boekenreeks en hoewel ik deel 1 al zeker niet zo wauw vond als haar Tiger’s Curse-boekenreeks, was het wel nog steeds een supertof boek. Dit vervolg krijgt echter een dikke vette meh L

Wat ik vooral miste? Romantiek. Hoewel er wel heel vaak gezegd wordt dat Amon haar ware liefde is en blablabla, kom Amon amper voor in dit boek en voelde ik niets van de verscheurdheid en het verlangen dat ik voelde toen min of meer hetzelfde gebeurde in de Tiger’s Curse-boeken.

Naast romantiek, miste ik heel erg een band met hoofpersonage Lily. Om maar weer even de vergelijking te maken met Tiger’s Curse: over Kelsey kan ik je bijna zoveel vertellen als over een echte vriendin. Haar lievelingsdrank en –ijs, de reden waarom ze ribbons in haar haar vlecht, haar favoriete boeken … Bij Lily kreeg ik in boek 1 nog wel wat details (dat ze graag tekent, dat ze een slechte band met haar ouders heeft), maar hier is ze gewoon herleid tot een spreekbuis voor het verhaal. En daar heb ik dus een grandioze hekel aan!

En dan die rare plottwists over de leeuwin en het elfje … WTF? Eerst kreeg ik er een beetje The Host-vibes van, maar al snel bleek dat het lang niet zo goed uitgewerkt was. In plaats van dualiteit, vervaagden de entiteiten in elkaar op een erg verwarrend manier, die afstand schepte. Wat een doodzonde. Ik moet wel zeggen dat ik deze course of action heel dapper geschreven vind van Colleen Houck, want, granted, het is niet voor de hand liggend. Maar is het daarom goed, puur omdat het wel iets min of meer origineel had? Nope, helaas … Meer dan eens heb ik zelfs met mijn ogen gerold. Ik heb dan ook erg lang gelezen aan Recreated. Ik raakte er maar niet doorheen en had absoluut geen zin om verder te lezen, want na een nochtans interessante start met Anubis en op de boerderij van haar oma, groeide de teleurstelling met elke pagina.

Dus neen, Reawakened en Recreated zijn geen waardige opvolgers van mijn geliefde tijgerboekjes. En dat spijt me meer dan ik kan uitdrukken.