Damn, wat was deze film GOED 😮 Veel beter dan ik gedacht had, want bij de trailers had ik nu niet meteen een wauwgevoel. Het begon al meteen met een epische openingsscène die echt op het grote scherm gezien moet worden, want no way dat dàt op een tv- op computerschermpje hetzelfde is. Also: Egyptische shizzle, hoera! Ik ben gek op alles wat zich in het oude Egypte afspeelt omdat het een tijdsperiode is die zo tot de verbeelding spreekt voor me, al sinds ik kind was. De special effects waren ook al vanaf minuut één om van te smullen.

En dan zie je Magneto terug, die meesterlijk gespeeld wordt door Fassbender, en wordt het verdorie ook nog eens emotioneel. Je krijgt dit personage van een volledig andere kant te zien wat diepgang geeft aan deze franschise, want het plaatst hun verleden en toekomst (die je natuurlijk al kent van de eerste films, die zich ten opzichte van deze in de toekomst afspelen) in perspectief. James McAvoy is ook weer the biggest cutie in zijn Xavier-rol, die steeds dichter evolueert naar de persoon die we kennen uit de oude films. Echt goed gecast hoor, deze films.

Maar mijn absolute favorietje uit de vorige film is ook weer terug! Jep, ik heb wel een beetje een fictional crush op de X-Men-versie (al was de Avengers-versie ook niet slecht hoor) van … Quicksilver! Hij stal mijn hart al in de Days of Future Past-film en iedereen die die film gezien heeft weet natuurlijk dat ik het dan over de ‘Message in a bottle’-scène heb. Die. Was. Zo. Episch. Gelukkig krijgt Quicksilver ook in deze film de kans om zijn trucjes te tonen en voor lachsalvo’s te zorgen in de zaal. Wat een cutie, echt waar.

Van wie ik geen fan was? Scott en Angel. Ondanks het feit dat zijn vleugeltransformatie me even aan mijn eigen boek (Zilveren Vleugels) deed denken, hadden ze Angel wat mij betreft gerust mogen schrappen uit de verhaallijn. Jennifer Lawrence wist me opnieuw niet te overtuigen. Op een bepaald moment heeft ze een soort van Mockingjay-uniform aan én een vlecht en had ik zoiets van hmmmnee, wat een acteerrecyclage. Psylocke vond ik nu ook niet bepaald wauw en haar pakje was een beetje old skool, waarmee ik bedoel: duidelijk speciaal voor de mannen gekozen :-p Terwijl de rest van de ladies net wel heel badass gekleed zijn, viel zij een beetje uit de boot XD Maar nou ja: you do you, Psylocke XD

De symboliek die naar voren komt in de beelden vind ik ook echt delicious. Als ik dan zoiets “snap” kan ik echt genieten van het moment! Die metalen X op het einde, of de vorm van het vuur van Jean/Sansa/Phoenix/De jonge versie van Famke Janssen … Alles komt zo mooi samen met wat je al weet dat je spontaan zin krijgt om een X-Men marathon te houden zodat je nog meer verborgen betekenissen kan ontrafelen. Zo ook met de eindscène/bonusscène. Het duurde echt héél lang eer die er was na de aftiteling (zucht, 80% van de zaal gaat nog steeds weg – hallooooo het is een Marvel-film!) en voor mij was die vrij mysterieus, maar mijn vriend kende de betekenis wel. AHA! Damn, ik moet echt eens een rewatch doen.

Duidelijk een fangirlrecensie, maar ach, dat mag! Ik vind het dus zeker een aanrader, want je kent die personages intussen al zo lang, van begin tot eind, van oud tot jong en weer oud (tja, timelines …) dat het niveau echt wel hoger is dan dat van “zomaar” een superheldenfilm. Gelukkig maar dat ik ‘m zo goed vond, want bijna 11 euro per kaartje (in totaal waren we net geen 21,90 kwijt) is echt belachelijk. Als de film dan tegenvalt, baal je wel echt even! Gelukkig was dat hier niet het geval 🙂