Ik heb nog eens een SUPERtof boek gelezen dat niet zo bekend is hier bij ons! Ashes of Twilight stond al héél lang in mijn kast, en eerlijk gezegd weet ik niet meer waar ik ‘m gekocht heb of voor hoeveel. Ik denk via Book Depository toen ik eens zin had in “een verhaal dat zich ondergronds afspeelt”. Nou, dat en nog veel meer heb ik alleszins gekregen! Deze dystopische YA-topper (it’s not famous but it should be!) is me dan ook 5 sterretjes waard. Erg tof boekje. Hoera voor onverwachte ontdekkingen!

Ik heb eigenlijk maar één puntje van kritiek. Als je mij een beetje kent, weet je dat dat weinig is 😀 Oké, ik ga het maar meteen opbiechten: dit boek heeft een beetje een instaloveprobleempje. Doorgaans kan ik me daar relatief goed overheen zetten en stoort het me niet zo, en ook hier had ik niet zoiets van *omg oogrol*, but it’s an instalove none the less en dat is toch een héél klein beetje spijtig, want met net een tikkeltje meer trage opbouw van de relatie en diepgang had het echt überromantisch kunnen zijn. Nou ja, verder is het allemaal rozengeur en maneschijn hoor!

Wat ik leuk vind aan de love interest Pace is dat hij als man toch kwetsbaar durft te zijn. In dat geval heeft hij wel wat gemeen met Peeta, al is Wren gelukkig heel wat zachtaardiger dan Katniss, wat ook haar makkelijk mee te identificeren maakt. Toch vond ik het in het begin moeilijk om Pace niet letterlijk maar wel figuurlijk als een ‘sterk’ personage te zien, al heeft hij wel mijn hart een beetje veroverd met zijn “bezigheidstherapie/gezelschap” terwijl hij ondergedoken zat. So cute!

Het tempo ligt niet superhoog en ik zou het boek zeker niet action-packed durven noemen, maar toch gebeurt er op elke bladzijde wel iets dat je aandacht weet vast te houden. Zulke boeken heb ik het liefst, want in een boek met té veel actie bouw je geen band met de wereld en personages op. In deze zin was Ashes of Twilight dus echt perfect voor mij en ik heb dan ook – héél zeldzaam bij mij! – genoten van iedere pagina.

Zo meet ik misschien nog wel het makkelijkst of een boek vijf sterren waard is: als ik ’s avonds besluit geen serie te kijken maar in plaats daarvan wat langer te lezen, is het boek al een winnaar wat mij betreft! Dat was hier dus zeker het geval. Ik dook in het boek en sprong voor 100% in Wren’s wereld. Ik zal alles als een film in mijn hoofd gebeuren, tot in het kleinste detail. De setting is dan ook prachtig uitgewerkt: sowieso hou ik van boeken die zich grotendeels op een beperkte ruimte afspelen zoals Across the Universe en The Host, en dat was hier ook zeker een grote troef voor mij.

Ook leuk: alle acties van de hoofdpersonages zijn heel weloverwogen. Dat vind ik geweldig! Soms erger ik me namelijk dood aan personages zoals Tris en zo omdat ze halsoverkop beslissingen maken terwijl de actie al gaande is. Ik heb dan liever boeken zoals Tiger’s Curse. Ze bereiden alles goed voor en overwegen de voor- en nadelen. Veel logischer dan eerst doen en dan pas denken!

Het is bovendien een boek met een hart voor dieren, en dat vond ik toch wel erg mooi. Oké, in THG heb je Buttercup en in The Scorpio Races heb je die rare paarden (capall uiesce of zoiets???), maar in Ashes of Twilight maken bepaalde dieren echt deel uit van het verhaal op een manier die je niet veel tegenkomt in YA. Dat gaf toch nog een extra dimensie aan de personages, die liefde voor dieren. Erg knap gedaan van de auteur!

Het einde was erg sterk. Ik ga dus 100% zeker de volgende 2 boeken lezen, alleen, euh, dan moet ik weer boeken kopen … En dat was ik nu nét niet van plan de komende tijd :-p Maar sowieso dat ik ze niet kan weerstaan als ik weer eens in een boekkoopbui ben en ze mild geprijsd zijn! Deze dystopische trilogie is dat immers echt wel waard volgens mij, en ik ben razend benieuwd hoe het verder gaat!

Een aanrader voor fans van Under The Never Sky (world building), THG (romance à la Peeta – sort of? En een koolmijn!) en Divergent/The Host (wonen in een grotachtig iets is cool).