Ik moet zeggen dat het nog eens leuk was om me te laten verrassen door een YA-film. Om niet de hele tijd ‘ja, maar in het boek’ te zitten mopperen en me gewoon te focussen op wat er zich afspeelt op het scherm, me laten mee te slepen in de emoties door de acteurs, eerder dan door de personages die ik al zou kennen uit het boek. En ik moet zeggen dat dat me prima beviel!

Ik vond het een topfilm, veel beter dan verwacht (gezien ik Chloë Grace Moretz niet zo moet, haha). Het gaf me een beetje The Host vibes (<3 the book, not the movie) en deed me somehow ook een beetje denken aan Blood of Eden van Julie Kagawa, al weet ik niet exact waarom. Ik ga dus zeker het boek nog lezen, want mijn nieuwsgierigheid is zeer zeker geprikkeld. Het lijkt me echt een verhaal voor mij. De relatie tussen Evan en Cassie zal daar ook zeker meer feels losweken dan in de film, waar het allemaal wat gehaast was.

Verder had de film geen saaie momenten: het was echt een goed tempo en bleef spannend. Oké, heel wat clichémomentjes, dat ook, maar toch vond ik dat het verhaal een verrassende wending had die ik echt wel cool vond. De mannelijke acteurs zijn ook zeer goed gecast *winkwink*. Cassie en haar broertje daarentegen hebben allebei een irritant gezicht. En oh die scene met haar papa vond ik zooooo zielig 😦 Ook een toffe acteur die ze daarvoor gekozen hebben.

Ik vond het dus een meeslepende, spannende film die me geen seconde verveeld heeft en ben erg nieuwsgierig naar het achterliggende verhaal. Tenzij de schrijfstijl van Rick Jancey me niet aanstaat, gaat dit dus zeker een topper worden om te lezen!

PS: Ook blij het nummer ‘Don’t Panic’ van Coldplay ontdekt te hebben door deze film! Kippenvelmomentje in de film wanneer ze dat in de kazerne zingen! PS2 (edit): Oh ja, wel even zeggen dat ik het vrij onrealistisch vond dat Cassie na een feestje zo liefdevol naar de kamer van haar kleine broer gaat. In de meeste broer-zusrelaties met zo’n leeftijdsverschil (waarbij beide ouders nog gewoon leven en er geen sprake is van een plaatsvervangende moederrol) lijkt het me realistischer als het zoiets was van “Hé kleine worm ga slapen en laat me gerust!”. But maybe that’s just me XD