Oh hallo, flutboek. Het beste voorbeeld van een cover die er episch uitziet en een boek dat dat inhoudelijk niet is, is wat mij betreft de Darkest Powers-trilogie van Kelly Armstrong. Je vraagt je misschien af waarom ik deel 2 gelezen heb na een enorm teleurstellend eerste deel, maar tja: dat is dus wat er gebeurt als je een ganse trilogie in eens koopt zonder te weten of het wel iets is … Maar hé, ik wou Darkest Powers best een tweede kans geven hoor! Het kon onmogelijk erger, toch? Wie weet zou dit boek me wel aangenaam weten te verrassen.

… Not.

Neen, absoluut geen aangename verrassing dus, ‘Ontwaken’. Zelf viel ik er eerder bij in slaap, dus de titel is best ironisch, haha. Anyways, het begon nochtans wel op een manier die ik best interessant vond. We komen meer te weten over het achterliggende verhaal en ieders krachten, dus vooral die eerste hoofdstukken dacht ik nog dat het wel eens een driesterrenboekje kon gaan worden. Helaas – net als bij deel 1, trouwens – wordt een oké start gevolgd door een middendeel dat zo saai is dat ik er spontaan schaapjes van ging tellen. In een ander boek zou dit HELE boek misschien twee hoofdstukken beslaan. Het is me een raadsel hoe je een handjevol gebeurtenis en een zeer beperkte character development zo fel kan uitrekken. Echt wauw.

Chloë was iets minder irritant in dit boek, maar haar constante vergelijkingen met films ergerden me mateloos. Heel gek eigenlijk, want ik heb zelf ook eens een personage geschreven dat dat deed. Is het in mijn eigen verhaal dan ook zo vervelend? In Darkest Powers vond ik het vooral annoying wanneer Chloë iets zei à la: “Als dit een film was, dan gebeurde nu dit *insert iets spannends* maar in het echt ging alles gewoon volgens plan.” -_- Are you kidding me? Oké oké, punten voor realisme, misschien, maar bij mij gaat die vlieger niet op: ik wil verrast worden, en ik wil in een tweede deel zeker en vast meer ‘scope’ achter het verhaal dan deze miezerige poging tot. Zwijg me over de romance ook, want die doet het voor mij dus echt niet.

Conclusie: Darkest Powers is geen YA. Het is een kinderachtig en saai jeugdboek dat enorm is uitgerekt tot drie delen, terwijl het prima in één boek gepast zou hebben. Verwacht je niet aan emotionele situaties, nagelbijtende spanning en een grootse ontknoping, want dan wordt je danig teleurgesteld. Voor mij is dit boek een schoolvoorbeeld van ‘willen maar niet kunnen’. Dus zoek je een beter boek dan dit? Niet moeilijk, zelfs op Wattpad worden er dagelijks 100.000 betere verhalen gepost, en dat dan nog wel gratis. Spaar je zuurverdiende centjes dus uit en koop de Darkest Powers-trilogie niet. Tenzij ze in de aanbieding staan en je ze cadeau wilt geven aan je 11-jarige nichtje, in dat geval: go for it.