Het eerste dat me opviel aan Rebel in de Woestijn is – na de shiny cover die leuk is, maar helaas toch niet zo mooi als de internationale versie – is de slechte vertaling. Dat begon al meteen met de eerste zinnen van het eerste hoofdstuk: “Er werd gezegd dat de enigen die na het vallen van de avond thuishoorden in Doodorp de mensen waren die niets goeds in de zin hadden. Ik had niets kwaads in de zin. Maar ja, ik had nou ook bepaald niets goeds in de zin.” Sorry, maar dit vind ik dus echt bagger. Dan staat het zo ook nog op de achterflap, alsof dàt je moet overtuigen van de schrijfstijl. Niet dus.

En zo waren er nog meer stoorfactoren: de term nevernooitniet vind ik sowieso al vrij not done (dat zegt toch niemand?), maar in een contemporary kan het nog nétdoor de beugel omdat jongeren in onze wereld nu eenmaal raar praten (hah). Echter is het absoluut een dikke vette faux-pas wanneer het boek zich afspeelt in een Midden-Oosterse cowboysetting! Dit is geen Facebookpuber met smartphone, dit is een arm meisje met een pistool. Ronduit ongepast dus. Nu ik toch bezig ben met klagen, vraag ik me ook heel erg hard af hoezo het een goed idee is om steden in een Midden-Oosterse setting ‘Stofoord’ en ‘Doodorp’ te noemen. Maar ja, dat ligt niet noodzakelijk aan de vertaling, vermoed ik. Alleszins heel gek als je personages allemaal exotische namen hebben, en je woonplaats dan Stofoord is. Bizarro.

Verder vond ik dit wel een heel erg origineel boek dat veel potentieel is. Ik vrees alleen een beetje dat het boek van deze debuutauteur een tikkeltje overhaast gepubliceerd is, en dat het met wat bijschaven nog véél beter had kunnen zijn. Jammer dus. Want over het algemeen is ‘Rebel in de Woestijn’ (de vertaling van de titel maakt me trouwens ook droevig) een nogal chaotisch en overvol boek. Er passeren heel veel personages de revue die wat mij betreft gecombineerd hadden kunnen worden tot 1 persoon, of die gewoon ronduit geschrapt hadden kunnen worden. Nu vond ik het soms echt moeilijk te volgen. Daardoor drong niet alles wat ik las helemaal tot me door. Het ging soms wel erg snel. Veel actie, ja, maar ik heb soms ook graag een rustmomentje.

Ik had niet meteen een goede band met de personages, en ik moet zeggen dat ik dat de laatste tijd wel vaker heb. Erg vervelend, want het feit of ik met het hoofdpersonage en de love interest een klik voel, kan voor mij een boek maken of kraken. Nou ja, Jin vond ik wel leuk hoor. Ik had hem zelfs héél leuk kunnen vinden. Maar daarvoor ging het me precies een beetje te snel, somehow. Alweer: heel veel potentieel met gebrek aan daadkracht.

Oké, het lijkt alweer alsof ik een verschrikkelijk negatieve review aan het schrijven ben, maar dat is natuurlijk niet zo. Want ik geef Rebel in de Woestijn 4 sterretjes! Het bevatte immers superveel elementen die ik geweldig vond: de magie, de originele setting, de badass heldin (die ik niet zo leuk vond, oké, maar die wel badass was hoor). De laatste 150 pagina’s hebben me daarin nog het meeste verrast, eigenlijk. Toen kreeg het boek opeens een extra laag. Langs de ene kant had ik zoiets van “eindelijk antwoorden” en “dat had eerder gemogen”, maar langs de andere kant is dit natuurlijk wel nog maar boek 1. Het voelt op die manier ook wel echt als een aanloop. Maar dus wel een aanloop met veel potentieel!

Dat is het sleutelwoord van deze recensie, denk ik: potentieel. Hoewel het me niet echt wist te raken, is het wat mij betreft dus wel een aanrader. Oké, je moet voorbij heel wat opbouw lezen, maar het is ook het eerste boek van de auteur dus volgens mij gaat het nog véél beter worden! Een ruwe diamant, maar zeker wel een diamant als je het mij vraagt. Leuk weetje: de auteur is blijkbaar erg actief op social media, want ze heeft zowel op Twitter als op Instagram al favs gegeven aan mijn foto’s en tweets van het boek 😀