Toen mijn aangevraagde recensie-exemplaar van Pegasus (Thanks L.S. Amsterdam!) in de bus viel, dacht ik aanvankelijk even ‘Shit, waarom had ik deze ook al weer besteld’? Ten eerste ben ik totaal geen paardenmeisje (er staat een paard op de cover en de titel is Pegasus, dus euh, wellicht gaat het over een paard – bovendien staat er op de cover ‘Een immigrantenfamilie wordt gered door een raspaard’ dus that might’ve been my first clue XD).

Ten tweede speelt dit boek zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog, een periode waar ik als lezer zeker geen voorkeur aan geef. Ik heb echter zo’n dingetje dat ik probeer te vermijden vlak voor het lezen de achterflap nog eens te herlezen, dus me nog steeds niet herinnerend waarom, dook ik erin en hoopte op het beste. Want er was toch écht wel een reden waarom ik dit boek (dat eerlijk gezegd gewoonweg mijlenver uit mijn comfort zone valt) heel graag wou lezen en recenseren.

Die reden werd me (nog) niet direct duidelijk in de hoofdstukken, maar gelukkig werd ik wel al snel meegesleurd in het meeslepende verhaal. Hoewel de schrijfstijl van Danielle Steel – van wie ik nog nooit eerder iets las, maar die vrouw heeft wel al 92 boeken op haar naam staan! – veel afstandelijker is dan ik gewend ben, namen de personages en de setting me toch direct mee op sleeptouw. Het deed me in het begin best wel een beetje denken aan Downton Abbey en meteen ook kreeg ik het gevoel dat ik een boek las dat perfect verfilmd zou kunnen worden. Nog even over dat Downton Abbey: Marianne beeldde ik me daardoor direct in als Lily James en Toby als de oudste jongen uit Jurrasic World. Dit geheel ter zijde :-p

En toen, de aha-erlebnis: juuuuuist ja, daarom wou ik dit boek lezen! Ik kreeg meteen kriebels in mijn buik en las enthousiast verder. Het is namelijk zo dat dit boek een bepaalde overeenkomst heeft met één van mijn recent afgewerkte schrijfprojecten, en daardoor leek het me interessant om eens te kijken hoe een andere auteur dit element aanpakte. Hoewel dat voor mij uiteindelijk niet bepalend was voor het leesplezier. Tja, sorry dat ik er vaag rond blijf, maar dat snap je wel 😉 *top secret schrijfproject*

De paarden deden me zoals eerder gezegd weinig (ben jij wél een paardenliefhebber: LEES DIT BOEK ZEKER EN VAST!) maar wat ik wél heel fijn vond, is dat een deel van het verhaal zich afspeelt in het circus. In die zin deed het me een heel klein percentje denken aan Big Fish, wat wat mij betreft toch de meest gekende circusfilm is. Dus mix dat met Downton Abbey en verder gewoonweg een heel menselijk verhaal à la ‘We bought a Zoo’ en ja, dan kan je zeker mijn aandacht vasthouden. De romantische ontwikkelingen kon ik dan weer niet pruimen en irriteerden me hier en daar. Echter vallen die irritatiepuntjes volgens mij te verklaren door het feit dat het zich in de jaren 40 afspeelt met de bijhorende oude normen en waarden.

Conclusie: ik heb (een tikje tegen mijn verwachtingen in) veel meer van dit boek genoten dan ik had durven dromen! Hoewel ik liever heb dat ik de ervaringen beleef via dialoog en rechtstreeks ervaringen eerder dan dat de auteur zegt “en toen gebeurde dit en drie jaar later dat”, denk ik dat het voor een verhaal van deze proporties wel geschikt is en dat het ook wel te emotioneel zou zijn als je het leest vanuit first person perspective. Ik zat nu al soms met een krop in de keel!

Ik ben er nog steeds 100% van overtuigd dat Pegasus een perfecte film zou kunnen zijn. In zekere zin leste dit boek ook een dorst die ik niet wist te bezitten. Het is zeker geen deprimerend WOII-verhaal, maar net een verhaal over veerkracht en positivisme. Hoewel je daardoor kunt stellen dat alles (met uitsluiting van het deel vlak voor het einde) té vlot gaat, biedt het wel een goed tegenwicht voor de miserie van de oorlog die zowel als tijdsindicatie als katalysator voor bepaalde events dient.

Jep, dit was een fijn boek: vier sterretjes en veel dank aan L.S. Amsterdam voor dit recensieboek buiten m’n comfortzone dat me heel aangenaam wist te verrassen! Want in welk genre je ook leest: een goed verhaal, is een goed verhaal.