Gelukkig nieuwjaar iedereen!

Zoals jullie al dan niet gemerkt hebben (ach, we hadden het allemaal druk deze eindejaarsperiode hé, dus voel je niet slecht als je het niet gemerkt had) viel er de laatste weken niet zo veel te beleven/lezen op Mijn B.I.E.B. Gek, want ik had nochtans een dikke week vrij waarin ik ruimschoots blogtijd had. Alleen is dat er dus niet van gekomen. Voor de simpele reden dat ik er opeens helemaal geen zin meer in had.

Voor het tweejarig bestaan van Mijn B.I.E.B. organiseerde ik nog vol goede moed giveaways en zag ik de toekomst van mijn boekenblogje rooskleurig tegemoet. Er kwam zelfs eindelijk een Facebook-pagina! Ik had in mijn hoofd ook al wat goede blogvoornemens opgesteld. Zou 2016 het jaar worden waarin ik misschien eens mijn droom kon verwezenlijken van een recensiequote op een boek te mogen aanleveren? Zou ik nog betere banden krijgen met uitgeverijen en daardoor leuke kansen krijgen voor mijn blog, voor mezelf?

Maar weet je, een blog onderhouden – goed onderhouden – is veel werk. En weet je wat ook veel werk is? Boeken schrijven. Het afgelopen jaar bracht ik geen enkel boek uit. Wat een flop. Ik voel me er echt rot over, zeker wetende dat heel wat mensen (hartjes voor deze mensen ❤ ❤ <3) zitten te wachten op deel 3 van de Vleugels Trilogie. Bijna elke dag een blogpost online smijten, dat ging, terwijl de stapel onafgewerkte manuscripten groeide en groeide. Ik kreeg het gevoel dat ik een beetje moest kiezen. Want de tijd die ik gebruik aan bloggen zou ik eigenlijk veel beter kunnen besteden aan schrijven. Toch? Tenminste dééls?

Dan was er ook nog dit artikel van Emmy. Lees het maar even, want ja, ze heeft zeker en vast gelijk. Maar pff, daar heb ik dus geen zin in. En op dat vlak zal ik daarom altijd ‘achter lopen’ op andere bloggers. Ik ben niet zo’n netwerker. Events vind ik vaak gewoonweg te ver – too much hassle om er te geraken. Met uitgeverijen heb ik slechts sporadisch contact. Recensie-exemplaren, ja, maar verder dan dat gaat het niet. Bovendien zijn de Nederlandse bloggers op dat gebied gewoonweg veel professioneler, veel hechter ook als ‘groep’. Dat proberen nastreven is een beetje verloren werk voor mij. Niet erg hoor, maar wel waar. En dat moet je dan ook onder ogen durven zien. En er je lessen/conclusies uit trekken.

Wat dan met die blog van me? Helemaal stoppen met bloggen was geen optie, dat is zeker niet mijn bedoeling. Ik deel dolgraag mijn mening over de boeken die ik lees en verder heb ik zo veel leuke contacten via de blog – dat wil ik écht niet kwijt. Maar verdergaan op hetzelfde paadje zou ook niet lukken. Misschien had ik gewoon een frisse start nodig? Al een tijdje zat ik met leukere blognaam in gedachten. Veel leuker, eigenlijk. Maar wou ik de ‘merkidentiteit’ (in zoverre dat daar sprake van is) van Mijn B.I.E.B. wel opgeven, na er 2 jaar lang toch veel tijd en moeite in geïnvesteerd te hebben? En wat dan met deze blog? Het als archief laten staan? Oh, dat leek me zo sneu! Of toch gewoon hier de naam veranderen en dan een domein aankopen? Leek me ook niets.

Na lang beraad, heb ik besloten voorlopig bij m’n blognaam te blijven. Die nieuwe naam steek ik nog even in de koelkast, misschien voor later. Kijk, bloggers zoals Cinderellis en Lilian van Kletspraatjes kunnen moeiteloos van blognaam switchen en iedereen zal hen zeker en vast blijven volgen (terecht, twee toppertjes – sorry dames ik gebruik jullie gewoon even als voorbeeld!) maar da’s omdat de identiteit van hun blog versmolten is met hun persoonlijkheid. Hun sterke aanwezigheid in blogland. Zo sterk sta ik, Vanessa, als blogger gewoonweg niet. Dat ervaar ik niet als een persoonlijke tekortkoming hoor. Ik bedoel, zelfkennis is het begin van alle wijsheid. Ik zal nooit zo veel kunnen lezen als Zon en maan. Ik zal bijvoorbeeld ook nooit zo’n mooie foto’s kunnen nemen als Reviews and Roses. Wat voelt het fijn om dat streven ook gewoon los te laten!

Oké, geen nieuwe blog of blognaam dus. Mijn B.I.E.B. blijft Mijn B.I.E.B. Ik was blijkbaar gewoon ook nog niet helemaal klaar om dat los te laten. Wel koos ik resoluut voor een andere look. Een beetje cleaner, maar nog steeds heel erg ‘mij’. Ik ontwierp om te beginnen een nieuwe header: het zelf getekende boekje dat ik eerder al als achtergrond gebruikte kwam daarin terug. Ik voegde ook enkele elementen toe die tegelijkertijd verwijzen naar mijn activiteiten als schrijver en die ook een toffe knipoog zijn naar de Vleugels Trilogie: het potje inkt en de veer spelen namelijk een grote rol in deel 1, Tweedehands Vleugels.

Ook koos ik voor het allereerst sinds Mijn B.I.E.B. bestaat voor een ander WordPress-thema. De achtergrond sprak me meteen aan omdat die me doet denken aan de binnenkant van Life and Death (de Twilight gender swap, fyi) van Stephenie Meyer. “It’s meant to be!” dacht ik meteen. Ik hou er ook van dat er nog wel een levendig kleurelement in zit. De homepage is meteen een stuk cleaner doordat het enkel een stukje van de inleiding toont. Sowieso nooit meer de hele blogpost, en ook geen images. Mijn zijbalk is voorlopig gebleven zoals ‘ie was. Alleen jammer dat er geen zoekbalk in zit.

Deze blogpost is écht lang geworden. Sorry daarvoor en bedankt als je ‘m tot hier hebt gelezen 🙂 Denk nu niet dat ik hengel naar complimentjes of zo door me met andere bloggers te vergelijken. Het is uiteindelijk gewoon een persoonlijke keuze die ik gemaakt heb: bloggen is fijn, heel fijn, maar als ik moet kiezen dan zijn mijn auteursactiviteiten belangrijker. Sinds ik de afgelopen weken het bloggen op een laag pitje gezet heb, heb ik al veel vooruitgang geboekt in mijn chiklitmanuscript. Daar voel ik me super bij. Bloggen blijft een beetje achter de feiten aanlopen voor mij, een beetje altijd moeten bijbenen. Schrijven is op dat gebied veel vrijer.

Daarom kies ik ervoor dat ik vanaf nu in de eerste plaats auteur ben (of probeer te worden) en pas in de tweede plaats blogger. Geen aanwezigheid op de persevents van uitgeverijen, geen front runner met coole rubrieken, geen giveawayfabriek, geen leverancier van de beste quotes die dan echt op de achterflap van het boek wordt geprint (al blijft dat een droom!). Gewoon Mijn B.I.E.B., mijn stukje internet waar ik met jullie allemaal heel fijn over boeken en meer kan praten. Dat zal zeker niet veranderen hoor! Ik hoop dus dat jullie zeker nog eens langskomen hier, zelfs als ik heel wat minder frequent post 🙂