Eigenlijk was het geen al te beste beslissing van me om Bloedband (deel 2 van Blood of Eden) direct na Prodigy (deel 2 van Legend) te lezen. Want hoewel het op zich best verschillende verhalen zijn, spenderen de hoofdpersonages in beide boeken nogal veel tijd in ondergrondse gangen en riolen. Daarmee was ik soms een tikje in de war – heel stom, eigenlijk, maar wat doet iedereen eigenlijk toch in de riool? :’)
Anyway, ik vond Bloedband niet direct teleurstellend of zo, maar ik had er geen ‘wauw’-gevoel bij en dat had ik bij deel 1 dan weer wel. Wat ik vooral vrij vreemd en opvallend vond, was dat ik deel 1 zo verschillend vond van de Iron Fae-boeken dat ik bijna moeite had om te geloven dat het door dezelfde auteur geschreven was, maar dat dit deel dan weer wél veel gelijkenissen toonde. Zowel naar schrijfstijl als verhaallijn toe.
Hoewel boek 1 technisch gezien ook een queestegericht verhaal bracht, had ik er toen een totaal ander gevoel bij. Nu was de vergelijking met Iron Fae echt vlakbij. Ik had dan ook een beetje het gevoel dat Jackal een kloon van Grimalkin was. Onbetrouwbaar, wijsneus, sarcastisch, verdwijnt en duikt dan weer op to save the day. Nochtans vind ik alle hoofdpersonages in dit boek (Allie, Zeke, Kanin)dan weer wel fijn en is Allie natuurlijk veel cooler en 10.000 keer meer badass dan Meghan.
Verder blijken ook nog enkele andere conclusies uit het lezen van zowel de Iron Fae als deze boeken: Julie Kagawa houdt blijkbaar van piano’s en molmensen (haha) en ze heeft het niet zo voor technologie. Dit komt namelijk in beide series naar boven. Best grappig dat je op zo’n manier inzicht krijgt in het hoofd van een auteur, net zoals Stephenie Meyer vrouwen met rood haar altijd de slechterik maakt 😀 (Nu ja, in Twilight en The Host dus toch).
Het is zeker en vast een boek met veel actie, goed ontwikkelde personages en diepgaande onderlinge relaties, maar toch kon dit boek voor mij het niveau van het eerste deel niet evenaren. Ik kan er niet precies mijn vinger opleggen, maar het voelde voor mij dus heel vergelijkbaar aan als een Iron Fae-boek, en die vind ik helaas niet zo leuk. Ik twijfel tussen 3 en 4 sterren op Goodreads, maar in feite wordt het dus een 3,5. Hopelijk is het laatste deel weer meer in de rangorde van deel 1!
PS: Dit boek bevat echt keiveel typo’s – dat vind ik voor een boek van een grote uitgeverij wel vrij not done.
Mijn B.I.E.B. 
Wat jammer van de typo’s, dat vind ik echt zo’n afknapper! Het 1e deel vond ik echt super maar het 2e boek ligt al eventjes op mijn TBR lijstje 🙂
Ja hé
1 of 2 typo’s kan gebeuren, maar denk dat ik er toch een stuk of 8 geteld heb! Veel dingen zoals “Ik maakT een kop koffie” zeg maar.
Ik wil echt zo graag dit boek lezen! Maar ik heb het eerste boek met de oude versie gekocht en vind het echt zo’n zonde om die nieuwe te kopen… 😦
Had ik ook! Ik had 1 en 3 in oude versie dus helemaal in paniek toen ze met die nieuwe kwamen 😮 Gelukkig heb ik deel 2 tweedehands gevonden 🙂 Misschien ook eens naar zoeken?
Zal ik echt een moeten doen! ☺️
Haha Grimalkin en Jackal hebben inderdaad veel gemeen! Alleen wordt Grimalkin niet in eerste instantie als slechterik neergezet, maar meer als mysterieus geval. Ik heb trouwens de Iron Fae vorige maand pas gelezen, maar bij boek vier haakte ik af. Eigenlijk vond ik boek 1 het leukst, maar goed, daar gaat het nu niet om. En hoewel ik Bloedbang ook minder vond dan Onsterfelijk, vond ik het stukje dat Zeke en Allie samen in het theater waren en hij haar vroeg er een einde aan te maken, heel tof. De waterlanders stroomden vrijuit. Ik ben het grotendeels met je eens, maar zou het boek toch vier sterren geven denk ik. De nieuwe serie Talon van Julie vind ik tot nu toe de leukste trouwens. Ben benieuwd naar deel drie.