In deze persoonlijke rubriek lichtte ik al mijn studiekeuze en eerste jobervaring toe, evenals mijn hypermobiliteit. Vandaag gaat het dan weer over één van mijn grootste principiële levensovertuigingen, namelijk de keuze om geen alcohol te drinken.
Meest gestelde vragen na mijn “Neen, ik drink geen alcohol”-statement:
- Hoe, helemaal niets, helemaal nooit? Dat klopt.
- Ben je zwanger misschien? Neen!
- Maar je drinkt toch wel champagne op nieuwjaar? Nope.
- Dus jij bent nog nooit zat geweest? Dat klopt.
- Ook niet toen je nog jong en onbezonnen was? Noooope.
- Dan ben jij altijd Bob ofwat? Neen want ik heb geen rijbewijs, haha XD
- Amai kun jij je dan wel amuseren op feestjes? Prima hoor, thanks for asking.
- Wil je eens proeven van mijn glas, het is echt heel zoet? Echt gewoon neen.
- Deze cocktail is lekker, je proeft de alcohol niet, proef maar! Dude, er zit wel alcohol in, dus neen.
- Is het vanwege je religie? Euh, neen, ik ben atheist.
- Ben je zeker niet zwanger? OH MIJN GOD NEEN!
Ik heb nooit heel bewust de keuze genomen om niet te beginnen met alcohol drinken wanneer leeftijdsgenootjes dat wel deden, maar op een bepaald punt nam ik wel zeer bewust de beslissing om mijn tot dusver alcholvrije leven ook zo te houden. En dat is in onze maatschappij, waar alcoholconsumptie bijna een sociale vereiste is, eigenlijk een keuze die je dagelijks moet herbevestigen in je omgeving.
Bij elke receptie, verjaardag, huwelijken, nieuwjaar – zeg maar alle situaties waarbij je sowieso wel ergens een glas bubbels onder je neus gedrukt krijg – moet ik me daar opnieuw voor verantwoorden. Vermoeiend, soms, maar ik repliceer altijd suikerzoet met hoogstens één schijfje bittere limoen (serieus, je moet me dat echt geen tig keer vragen) dat het voor mij een colaatje of een fruitsapje mag zijn. En de vieze of vragende blikken (want die zijn er altijd) vormen het parapluutje in mijn levensmocktail, ‘cause I’m too darn old to care.
Wat mensen nu zo leuk vinden aan dronken zijn, ik snap het niet en zal het wellicht nooit weten. Als ik zatte mensen op een feestje zie, voel ik doorgaans vooral plaatsvervangende schaamte. “Zo wil ik niet zijn.” Nu niet, nooit niet. Wanneer diezelfde mensen zich amper nog iets van de voorgaande avond herinneren terwijl ze van een pijnlijke kater bekomen, snap ik het al helemaal niet meer. Je maakt zogezegd zoveel meer plezier dan de nuchtere mensen, maar je weet de helft van wat je zegt en doet niet meer? Ja, leuk hoor. Good times.
Nu denk je misschien: “Ja maar er is een groot verschil tussen één glas wijn bij het avondeten en een cocktail bij het uitgaan, en je elk weekend ladderzat drinken.” Ja, tuurlijk. Maar uiteindelijk kan je bij je eerste slok alcohol niet voorspellen of je een problematische, afhankelijke relatie met alcohol – een drug – gaat krijgen of niet. Een deel van verslaving zit immers in je hersenen, losstaand van je persoonlijkheid of wilskracht of whatever. En daar heb ik het moeilijk mee. Ik wil mezelf niet openstellen voor iets dat willens nillens mijn ondergang zou kunnen worden.
Mijn vriend (die ook geen alcohol drinkt, gelukkig) en ik hebben daarom zelfs besloten om een alcoholvrije trouw te organiseren. We zijn ons ervan bewust dat sommige mensen daar niet mee opgezet gaan zijn, maar wij als niet-drinkers moeten ons al altijd en overal aanpassen aan de drinkers. Deze ene dag is onze wil wet. Ja hoor, bridezille in the house 🙂 Ik wil ook absoluut geen dronken situaties op mijn trouw. Dat vind ik ongepast en het zou voor mij de sfeer totaal verpesten. Of er wel sfeer gaatzijn, zonder alchol? Dat vraag ik me ook een beetje af, maar ik hoop dat de genodigden hun beste beentje voorzetten en moesten ze achteraf nog op café willen gaan, staat hen dat natuurlijk vrij. We plannen wel een mocktailbar dus dat wordt hopelijk wel tof!
Het is met deze blogpost zeker niet mijn bedoeling om de mensen die gewoon op een normale manier alcohol consumeren te veroordelen, al snap ik dat het wel een beetje zo over komt. Maar het is gewoon de verklaring achter mijn keuze – voor mij persoonlijk. Ik zal je zeker niet vies bekijken als we elkaar ergens tegenkomen op een bookevent en jij enthousiast naar de cava snelt, maar bekijk jij me dan in ruil ook niet als een freak omdat ik ‘neen dankje’ zeg? 🙂 Dat lijkt me de perfecte deal!
Mijn B.I.E.B. 
Eh, wij blijken elke keer weer meer gemeen te hebben. Ik drink ook geen alcohol. Heel zelden een glaasje maar eigenlijk niet. Ik vind t niet lekker en gek doen kan ik ook zonder alcohol. Veel leuker want dan weet je tenminste ook nog wat je doet 😉 Wel bizar dat zoiets als geen alcohol drinken een soort taboe blijkt te zijn.
Hehe, wat leuk dat we dat ook gemeen hebben 😀 *virtuele high-five* Gek doen kan inderdaad priiiima zonder glaasje op – nuchter ben ik al gek genoeg 😀 Inderdaad, het is een bizarre taboe … Omgekeerde wereld eigenlijk, maar ach, fijn dat hier nog enkele mensen reageren dat ze niet drinken!
Ik drink ook geen alcohol, en ik wil het ook niet
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! Ik voel idd ook geen ‘nood’ ertoe 🙂 Houden zo dan maar denk ik!
Zeker weten, mij zie je er niet mee 🙂 Ik hoor het ook niet vaak, dus ben blij dat er nog iemand is die er zo over denkt 🙂
Ik drink zelf wel alcohol, maar ook niet ieder weekend – tijdens Kerst of een verjaardag een glas of twee. Ik snap helemaal dat mensen niet drinken, en dat is prima ook. De mensen die dit belachelijk vinden zijn zelf belachelijk! 😉 Trouwens, als er mensen zijn op jullie trouwerij die perse willen toasten met een glas champagne, er is altijd nog kinderchampagne 😛
Helemaal waar, ieder z’n eigen keuze en wie dat niet respecteert is inderdaad fout bezig! En haha ja we gaan zeeeeker en vast kinderchampagne (Kidibul) beschikbaar stellen 😀 Toch nog net iets feestelijker dan fruitsap en cola!
All the power to you! Er is vanalles waarmee je kan toosten wat niet alcohol hoeft te bevatten. Ik kan je Amé erg aanraden. 🙂 (http://www.goodfoodlove.com/ame-het-drankje-dat-een-wijnglas-verdient/)
Dat gezegd hebbende ben ik zelf best dol op alcohol, juist omdat het emoties kan versterken en je kan helpen ontspannen. Een zomeravond en een wijntje in de tuin vind ik héérlijk. Samen met een vriendin een fles wijn opentrekken is gewoon super fijn. Maar het is belangrijk inderdaad om het ook zonder te kunnen, het moet geen ’emotional crutch’ zijn of iets dergelijks. Als je die kant op gaat, heb je een probleem.
En er is niets mis mee om dat te vermijden. Dus, zoals ik al zei, all the power to you. En geniet van je alcoholloze huwelijk! 🙂
Thanks Kelly! 🙂 Van ons alcoholvrije huwelijk genieten gaat zeeeker lukken ^^ Die Amé klinkt goed – ik kende het niet, bedankt voor de tip! Gaan we eens uitproberen, wie weet ook lekker voor op de trouw!
En mijn emoties zijn zonder alcohol al doorgaans eerder té sterk, dus met een glaasje op zou ik waarschijnlijk een dronken huilebak worden of zo, haha 😀 Of een agressieve vrouwelijke Hulk, wie weet!
Of gewoon superlief en knuffelig. Maar ik snap als je geen behoefte hebt om het uit te proberen, hoor! 🙂
Alleen maar goed eigenlijk, dat je niet drinkt. Het is nou eenmaal niet zo goed voor je. Ja, ik drink zelf wel, maar ik vind het ook echt heel lekker en ik drink zo ongeveer 1x in de maand. Ik ben nog nooit dronken geweest, maar het rozige gevoel vind ik vooral fijn. (Maar ik word wel altijd verkouden wakker en dan denk ik: laat maar, stomme alcohol.)
Klopt ja, ik heb sowieso al genoeg slechte eet/drinkgewoonten, haha (elke dag chocolade moet kunnen, toch?) Denk dat mijn lijn inderdaad niet blij zou zijn met dan ook nog eens alcohol erbij! :-p Grappig hoe je het beschrijft als een ‘rozig’ gevoel, dat klinkt wel goed :-p Maar inderdaad jammer dat je lichaam de dag erna protesteert door extra hard van de roze wolk te vallen!
Ik drink weinig alcohol en vind het geen enkel probleem om op een feestje of op café een cola te bestellen. Soms krijg ik inderdaad wel opmerkingen, maar ik trek me daar weinig van aan 😉
Da’s inderdaad het beste hé 😉 Het is het zeker niet waard je eraan te ergeren!
Dan kunnen we samen aan de Mocktails want ik drink zelf ook geen alcohol. Ik lust het gewoon niet dus dan is het makkelijk om er af te blijven. Meteen ook een factor minder die mijn suikerwaarden kan ontregelen want dat doet alcohol dus wel degelijk. Al krijg ik uiteraard wel eens kleine hoeveelheden alcohol binnen wanneer ik bijvoorbeeld een frangipane klaarmaak of een stukje tiramisu eet.
Mijn tiramisu maak ik ook alcoholvrij als ik ‘m zelf maak, maar ik vind het in gerechten verwerkt zeker geen probleem! Oh ik wist niet dat het zo direct aan suikerwaarden gelinkt was, nog een reden om er van weg te blijven dus 🙂 En hoera voor mocktails!
Mijn favoriete tiramisu is ook alcohol-vrij. Dat is er eentje met rode vruchten én zelfgemaakt. Ik heb ooit enkele slokken Kriek gedronken en daar reageerde mijn suiker heel absurd op. Eerst steeg ik van de koolhydraten die er in zitten, vervolgens crashte die suikerwaarden door de alcohol. Geen aangenaam gevoel.
Ik drink ook niet echt alcohol en mijn ouders ook niet, het is alleen in huis voor andere mensen op verjaardagen XD Van moeten verantwoorden waarom je niet drinkt heb ik nooit last gehad en ik zou ook echt zoiets hebben van… ik vraag toch ook niet waarom jij wel drinkt/ een kater oplopen leuk vindt? 😛
Haha ja inderdaad, dat vind ik de perfecte houding om hiertegenover te staan 😀
De enige alcohol die ik heeeeeel soms drink is mede. Maar voor de rest hoef ik niks te hebben van die troep. Haha
Haha, en dat heb je niet op elk feestje geloof ik 😀 Gaan jullie het serveren op jullie trouw dan? 😀 Een iets anders dan dat obligaat glas champagne hé!
Heel herkenbaar. Ik heb nooit alcohol gedronken, ja 2 slokjes omdat ik gedwongen werd. Want dat word je vaak als je zegt dat je geen alcohol drinkt. Ik heb nooit de behoefte gehad.
Ik blijf het grappig vinden dat zo veel mensen alcohol drinken terwijl het wetenschappelijk gezien de gevaarlijkste drug is. Dus ook gevaarlijker dan Heroine en Cocaine. Het probleem is dat alcohol nou eenmaal sociaal geaccepteerd is.
Prima als iemand alcohol wil drinken, maar net zo prima als je dat niet doet.
Helemaal mee eens Sandra! De gevaren worden echt wel onderschat gewoonweg omdat het sociaal aanvaard is … Vreemd eigenlijk hé 🙂
Dit stukje is herkenbaar voor mij! Veel mensen vonden het ook altijd vreemd dat ik geen alcohol dronk. Het is fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Ik vond het erg leuk je artikel te lezen, heel herkenbaar!
Ik ben ook superblij met alle reacties hier – blijkbaar toch best veel mensen die geen alcohol drinken! 🙂 Fijn om te weten dat we met z’n allen niet alleen zijn.
Ik vind het heel goed van je dat je hier gewoon heel je leven mee ben doorgegaan. En zeker op je eigen bruiloft moet je zelf weten wat je doet! Er hoeft niet altijd alcohol erbij. Feestjes kunnen ook leuk zijn zonder dat je ladderzat ben! En voor diegene die wel drinken dan altijd met mate! 😉
Haha, ik voel me een beetje stom nu dat ik wel alcohol drink. Ik denk dat ik zo’n 1x per maand een avondje goed drink. Vooral het gevoel dat het allemaal niets meer uitmaakt, vind ik fijn. De volgende dag is was minder. Maar ik vind het super goed dat je het niet doet!
Wat een leuk herkenbaar blogje! Bij mij begon het met een gebrek aan interesse in dit stofje icm een weddenschap, en mijn gevoel dat ik dit echt niet wilde (ervaren) werd steeds sterkers.
Wat een tof idee trouwens, je bruiloft alcoholvrij houden. Want het zou eigenlijk pas echt raar zijn als mensen het stom zouden vinden.
Ik drink weinig. Zeg maar: ik drink niet. Als ik al een biertje neem, dan gaat het nooit op. En hoewel ik Bailey’s wel lekker vind, drink ik het alleen bij speciale gelegenheden (omdat ik domweg vergeet dat ik het in de kast heb staan.) Ik eet ook bijna geen vlees, maar noem mezelf geen vegetariër en voel me ook niet geroepen om dat laatste beetje wat ik aan vlees eet, te laten staan.
Maar ik zou nooit, nooit, mijn persoonlijke levenskeuzes of voorkeuren opdringen aan een ander. Op geen enkele dag 🙂
Maak er een mooie dag van!