In de rubriek ‘Ontdekt’ laat ik jullie meestal kennismaken met een nieuwe website, serie of hebbedingetjes die ik ontdekt heb. Yoga valt nu niet bepaald in dezelfde categorie, maar het leek me toch leuk om mijn nieuwe sportieve activiteit hier even met jullie te delen!

Sinds een vijftal weken ga ik samen met een vriendin naar de yogales op maandagavond. Laat ik beginnen met te zeggen dat het een verschrikkelijk slecht idee is om dat op maandag te doen, want wie heeft er na een dag vol Monday Blues nog zin om te sporten? Juist ja, niemand. Maar intussen is het wel alweer een soort van vast onderdeel van mijn weekroutine geworden.

Wat vind ik nu van yoga? Het is geen geheim dat ik een zeer onsportief mens ben. Ik haat zowat alle activiteiten die vereisen dat ik uit mijn bed/zetel/bureaustoel opsta. Ja, ik ben lui. Een menselijke kat, maar dan zonder die actieve momenten van een touwtje achternasjezen door de living of vogels proberen vangen in de tuin. Maar yoga bevalt me wel nog vrij goed omdat het voor een deel ook uit relaxen bestaat. Meevaller!

Het is niet zo prestatiegericht als de meeste sporten en dat vind ik erg belangrijk. Ik kan echt niet tegen die ‘go go go, sneller, harder, beter’-mentaliteit die je in de sportschool vaak ziet in groepslessen à la Zumba en co. Vandaar dat ik altijd een hekel had aan de les L.O. (die ik gelukkig grotendeels kon skippen wegens mijn hypermobiliteit). Op school gaat het alleen maar om presteren en de beste zijn. In de les yoga gaat het 1 uurtje gewoon om wat je zelf kan. Je wordt niet gepusht, tenzij door jezelf. Dat werkt veel beter voor mij dan ‘tempo tempo, kom op kom op’.

Fysiek is het nochtans best wel uitdagend soms. Bepaalde bewegingen kan ik met de beste wil ter wereld niet uitvoeren, zelfs al ben ik op bepaalde manier dus een bovengemiddeld flexibel persoon. (Check mijn hypermobiliteitsblogje maar als je niet weet wat ik bedoel, haha). De balansoefeningen vind ik prima te doen, maar The Pigeon & plank bijvoorbeeld zijn massa’s moeilijk en ook de buikspieroefeningen zijn zwaar voor me. Toch gaat het iedere les een kleeeeein beetje beter en dat is bemoedigend!

Mijn yoga-instructrice is ook een erg fijne vrouw. Ze maakt het niet té zweverig, maar ja, er wordt aan het eind wel op een gong geslaan en we liggen ook een 5-tal minuten in een donkere zaal te chillen op spiri-muziek. Daar lig je dan, naast 15 andere volwassenen die je niet kent, met je ogen toe. Best gek in het begin, maar de meeste mensen in de les zijn ouder dan mij en dat vind ik ook al minder stresserend dan tussen leeftijdsgenoten zitten.

Is yoga dus een aanrader? Ja hoor, wat mij betreft is dit geen onaangename manier van sporten. In de zetel liggen met een boek is nog steeds leuker, maar tja, een mens moet wat als je evenveel van desserts houdt als ik! 😉