De helft van de tijd weet ik absoluut niet wat ik aan het doen ben als ik aan ’t schrijven ben. Toch heb ik de laatste jaren een paar trucjes ontwikkeld die voor mij wel lijken te werken. Hierbij deel ik er alvast 4 met je! Wie weet heb je er iets aan als je nog eens aan een nieuw verhaal begint 🙂

Geef je hoofdpersonage een tic nerveux

Op haar lip bijten, door zijn haar gaan, met een juweel spelen, op een haarlok knabbelen, op zijn nagels bijten … Ik vind het persoonlijk een hele hulp om zo’n soort van tic nerveux toe te wijzen aan mijn hoofdpersonage, omdat het een goede opvuller is voor wanneer een personage (lees: jijzelf) even niet weet wat zeggen/doen in een situatie en je daardoor ook een soort van rode lijn door diens persoonlijkheid creeërt.

Geef je personage een hobby

Ook hier weer creëer je een rode draad waar je steeds naar terug kan keren en het is bovendien iets dat als catalysator kan dienen. Danst je personage? Misschien gebeurt die ene belangrijke gebeurtenis dan wel in de danszaal, terwijl ze nog laat aan het oefenen is. Is je hoofdpersonage sportief? Kom wie weet wel goed van pas om te vechten tegen een draak. Bovendien zijn mensen zonder hobby razend saai. Een saaie hoofdpersonages, daar moeten we niet van weten.

Laat je personage enkel vergelijkingen maken die binnen hun wereld passen

Dit vind ik een heel belangrijke! Als je personage in ruraal gebied woont, zal hij of zij vergelijkingen maken à la: “Zijn ogen waren zo rijk en bruin als vers omgeploegde aarde na regenval” of “Haar haar had de kleur van vlas”. Een stadsmeisje gaat echt nooit iets vergelijken met vlas, by the way: wie weet überhaupt wat vlas is? Spring er gerust creatief mee om om het in jouw wereldbeeld te laten passen. Dystopische wereld? “Haar haar had de kleur van de synthetische puree die elke dag in exact 100 gram op ons maaltijdbord geschept werd, maar dan duizend keer mooier.” Urban kader? “Zijn ogen waren zo bruin als een Starbucks-latté – dat drankje leek wanneer ik hem aankeek opeens helemaal niet zo overpriced meer”.

Geef je personages niet enkel perfecte, fantasierijke namen

Sommige mensen hebben ook gewoon een stomme naam, maar dat betekent niet dat ze geen held of heldin kunnen zijn. Een Els Vanoppers kan even goed de wereld redden als een Amaryliss Astra. Je kan even goed verliefd worden op Tim Schevenaars als op Lexus Waters. Natuurlijk hangt het van je type wereldopbouw af (in een fantasywereld zijn zo’n namen zeker niet verkeerd) maar hou rekening met het realiteitsgevoel van de lezer.

Succes! (En laat me weten als je deze tips handig of interessant vond, dan volgen er wellicht nog!)