Awww, de Barista!-reeks zit er na een weekendje zalig doorlezen alweer op! Spijtig, maar ook fijn dat ik deze ‘trilogie’ kan afvinken als volledig uitgelezen! Ditmaal verschuiven Laura en Iris, de twee andere baristameiden, naar de achtergrond en is het Sophie die het podium betreedt … letterlijk!

Sophie’s leven is weer helemaal anders dan dat van de vorige twee hoofdpersonages: ze is alleenstaande moeder van een zevenjarige dochter, zingt graag, worstelt met het vertellen aan haar ‘baby daddy’ dat hij vader is en doet verder ook nog aan yoga en groene smoothies. Gooi nog een nieuwe vlam in de mix en je hebt een chicklitsmoothie om van te smullen.

Zaterdag had ik eigenlijk niet zo’n goede dag, en zocht ik in mijn boekenkast naar wat leesvoer om me af te leiden. De titel alleen al, ‘Troost’, was voldoende om het derde boek van Elsbeth Witt van het schap te halen. Van deel 1 genoot ik al erg en deel 2 was zelfs nog beter. Dit laatste deel was dan weer ietsje minder, maar nog steeds een mooie vier sterren waard.

Ik had niet zo’n goed gevoel bij Mitch en ook dat gedoe met Matthijs vond ik niet helemaal koosjer. Waarschijnlijk zou ik me als vriendin van Sophie dus eerder als Nadia gedragen, dat geef ik toe :p Verder voelde ik met Sophie veel minder een band dan met de voorgaande hoofdpersonages omdat haar leven als volwassen geworden tienermoeder natuurlijk iets meer een ver-van-mijn-bedshow is.

Wat ik misschien nog een tikje miste was een emotioneel afsluitend moment met alle barista’s samen. Oké, ze waren allemaal samen op de opening van Zoete Inval, maar ik had er graag een emo-momentje bij gehad 😉 Niet enkel over Sophie, bedoel ik dan.

Hoe dan ook blijft de luchtige schrijfstijl een traktatie en vlieg je zonder moeite door dit dunne boekje (<250 pg)  heen. Dat je er honger (en dorst!) van krijgt, blijft natuurlijk wel een risico met de Barista!-boeken van Elsbeth Witt! Ik ben alleszins benieuwd wat deze auteur ons nog gaat voorschotelen en wacht alvast watertandend op ‘Zand Erover’ …