Ik zat echt vast in twee ploeterboeken (HP5 en Zwarte Veren) en had zo hard nood aan een ontspannend weekendboek om in één ruk uit te lezen, dat ik spontaan Koffie Verkeerd uit de kast greep. En dat heb ik me niet beklaagd! Wat een superleuk boekje en wow, die cliffhanger of het einde heeft me danig verrast! Over een plottwist die je aanzet tot verderlezen in de reeks gesproken … deze kan tellen!

Ik vond Koffie Verkeerd vanaf pagina 1 al leuk. Met het recensie-exemplaar Zwarte Veren heb ik het momenteel erg moeilijk … Dat is echt het equivalent van zwarte, bittere koffie – als we dan toch in de baristasferen vertoeven – omdat het zich afspeelt in zo’n rotdeprimerende wereld waar iedereen onnozel doet en gemeen is met als enige reden dat ze zich superieur voelen (aargh, dit boek werkt me echt op m’n zenuwen soms!!) en alles van kwaad naar erger gaat. Daarom was het extra verfrissend om in een positieve, luchtige cappucinowereld als die van Koffie Verkeerd te duiken. Ik kon me meteen inleven in de setting en de personages vond ik stuk voor stuk leuk op hun eigen manier. Ze kwamen ook echt tot leven! Er is een kort momentje (2 hoofdstukken ofzo) dat ik eventjes twijfelde of ik Laura nu wel of niet leuk vond omdat ze zélf aan het twijfelen slaat … maar gelukkig kwam daar snel weer verandering in 🙂

Hier en daar struikelde ik als Vlaming wel weer een beetje over Hollandse termen, maar bij Verkikkerd was dat nog veel erger dus hier viel het uiteindelijk best nog mee. Intussen wist ik dankzij Lisette Jonkman alleszins al wat Bossche Bollen zijn (die verkopen ze intussen ook in de AH hier in België, weet ik :p) dus dat was hier al geen probleem meer, en die specifieke termen over studeren zoals ‘inloten’ en ‘vwo’ laat ik dan maar gewoon over me heen gaan. Gelukkig is dit ook echt niet waarover het boek gaat, dus het is niet alsof je er info mee mist door het niet te snappen (dat was bij Verkikkerd wel een beetje het geval – sorry dat ik het almaar daarmee vergelijk maar ik heb nu eenmaal nog niet veel chicklits gelezen!).

De schrijfstijl van Elsbeth Witt (die ik al een hele poos op Twitter en Facebook volg) is zeker helemaal mijn ding! Lekker no-nonsense, heel rechtoe rechtaan en met hier en daar een leuke gedachtenkronkel of grappige uitschieter die helemaal in mijn stijl van humor past. Super! Korte hoofdstukken, ook niet te lange zinnen … Hierdoor leest het dunne boekje van – helaas! – maar 200 pagina’s ook heel erg vlot. Je kunt dit zonder echt hard te proberen op een weekendje uitlezen.

Verder vond ik het fijn hoe de drie verhaallijnen (het liefdesleven van Laura, de vijandigheid/background met de nieuwe collega en de financiële moeilijkheden van Barista!) zich in elkaar verweven en ook elk hun eigen spanningsboog hebben. Je kan denken van “oké, het is maar een chicklit”, maar 3 spanningsbogen op zo’n kort aantal pagina’s perfect uitwerken is echt niet makkelijk, losstaand van het genre. Dus petje af daarvoor!

Oké, nu ik deze recensie herlees vind ik ‘m echt baggerslecht geschreven (kijk ik gebruik al Hollandse woorden als ‘bagger’, goed van mij?) maar dat doet er eventjes niet toe want dit boek is dus wél leuk geschreven :-p Zoek je dus een fijn vakantieboek om doorheen te vliegen, dan kan ik je Koffie Verkeerd zeker aanraden!

Ik geef met plezier 4,5/5 sterretjes aan dit boek! ^^