Toen er op Facebook een oproep werd gedaan naar recensenten voor een dystopian van eigen bodem, was ik meteen enthousiast. Niet veel later heb ik het ebook uit … It’s Judgement Day voor ‘Morgen wordt vandaag’ van Ruth Knieper!

Eerst even over de cover: de vind ik namelijk niet meteen ‘wauw’. ‘In de Ban van de Wolf’ had dat onlangs ook al, zo’n volledig in blauwe hue gezet beeld en daar ben ik persoonlijk geen megafan van. Volgens mij was het in de originele kleuren of met een andere bewerking een krachtiger beeld geweest. Ook de titel spreekt me niet meteen aan … Maar dat zegt natuurlijk niets over de inhoud, die ik nu ga bespreken!

Houterige start

Het verhaal begon naar mijn gevoel erg houterig en was een schoolvoorbeeld van een tekst waar het principe ‘Show, don’t tell’ NIET op toegepast werd. Zo krijg je in de eerste drie hoofdstukken een beetje het gevoel dat alles je wordt uitgelegd, terwijl je het liever zou beleven. Er waren namelijk zo veel kansen om het begin van dit boek even spannend te maken als het einde (want dat is het zeker!) en die zijn helaas niet genomen. Jammer! Zo had Sara het autoritaire regime van de Totans i.p.v. simpelweg te zeggen “dat je straf krijgt voor de kleinste misstap” beter kunnen uitleggen aan de hand van een persoonlijke beleving waar de lezers effectief meemaken dat ze voor een kleinigheidje straf krijgt. Dan voelen we meteen waarom ons hoofdpersonage zo graag aan het internaat wil ontsnappen!

Goede marketingmove!

Want dat deel begrijp ik nog steeds niet helemaal … Waarom weglopen en alles riskeren wanneer je nog maar een paar maanden te gaan hebt? Een mysterieuze gebeurtenis in het internaat was hier de katalysator voor, maar helaas blijft die tot op de laatste pagina een mysterie voor de lezer. Graag had ik wat meer antwoorden gehad, want nu zit ik nog met veel onopgeloste vragen in m’n hoofd. Dat zorgt er natuurlijk wel voor dat je het vervolg des te liever wilt lezen, dus in dat opzicht een goede marketingmove, haha!

Easy as pie

Ook gaat de verdere ontsnapping in de daarop volgende hoofdstukken een beetje té makkelijk als je ’t mij vraagt, waardoor nog kansen om spanning toe te voegen aan het verhaal jammerlijk onbenut gebleven worden. Wanneer ze onder een pattattenzak verstopt zit bijvoorbeeld: even haar schoen eronder uit laten piepen wanneer de chauffeur zijn ronde doet en je hebt meteen al meer een spanningsgevoel. Dit mankeerde me wel wat in de beginhoofdstukken, maar gelukkig komt het verhaal zo ongeveer rond pagina 70 – wanneer ze in een stad arriveert en in dienst genomen wordt door de mysterieuze Myriam – wel lekker op gang! Ik kreeg alleszins steeds meer zin in verderlezen, deels ook omdat haar werkgeefster Myriam zo’n mysterie is. Eerst helpt ze Sara wel, maar al snel blijkt dat er bij haar macht ook duistere kantjes horen …

Romantiek vs. Horror!

Gelukkig is er nog een vlam aanwezig en maakt Sara ook wat vriendinnen tijdens haar werk. Deze periode in het boek was zeker mijn favoriet om over te lezen, want je ziet Sara groeien en openbloeien en dat was fijn om te beleven. De ontluikende romance was ook best fijn beschreven, al weet ik nu niet zo zeker wat ik van haar boyfriend (ik ga niet verklappen wie het is, want er zijn twee spelers ‘in the game’) moet vinden … Zeker wanneer er een nieuwe plotwending in het verhaal komt – wow, deze had ik NIET zien afkomen – en het verhaal opeens een zeer donker, deprimerend laagje verf krijgt waar Luuk ook een aandeel in heeft … Deze hoofdstukken vond ik persoonlijk niet zo tof om te lezen, wat wel de bedoeling is natuurlijk want wat Sara op het einde meemaakt is absoluut een horrorverhaal.

Conclusie

Ruth Knieper is erin geslaagd om een originele zij het subtiele dystopische wereld te scheppen die erg realistisch aanvoelt. Dystopian elements zoals het geldamulet en het persoonsbewijs vond ik een toffe toevoeging aan de algemene verhaallijn. In het begin was het voor mij een beetje afwachten en wennen aan de ietwat houterige schrijfstijl, maar na een paar hoofdstukken werd ik toch wel in het verhaal gezogen. Daarom geef ik een score van 3,5/5*. Er zitten zeker nog wat schoonheidsfoutjes in, maar aangezien dit boek is uitgegeven bij Schrijverspunt kan het zeker en vast geklasseerd worden als een ‘ruwe diamant’. Ik ben dan ook benieuwd naar de vervolgboeken.

Sara’s verhaal over zelfontwikkeling en je plek zoeken in een herkenbare dystopische wereld met focus op werkprestaties en een strenge politieovermacht zal je op een geheel eigen manier bijblijven!