Ik denk eigenlijk niet dat ik al ooit naar een horrorfilm ben gaan kijken in de cinema. Zo’n films kijk ik doorgaans thuis met m’n zus (die nogal fan is van het genre), maar langs de andere kant: met een hondertal medekijkers rond je heen zal het vast niet zo eng zijn, toch? Hah, fout.

Ouija bevat heel wat cliché-elementen (groepje tieners en een ouija-bord) maar is wel lekker suspenseful en eigentijds gebracht. Er zitten ook best veel ‘verschietmomenten’ in die je niet voelt aankomen met zo’n klein sprongetje van je stoel tot gevolg.  Als je dus op zoek bent naar een fijne griezelfilm waar je zeker niet te veel bij moet nadenken, dan kan ik Ouija 100% aanraden.

De hoofdrolspeelsters zetten een degelijke prestatie neer en de horror is niet overdreven, maar heeft toch een behoorlijk hoge ‘omg nee’-factor. Dit is dan ook het type horrorfilms dat ik wel kan pruimen. Op het einde was er zelfs even een emomomentje warempel! Weliswaar moet je erbij nemen dat niemand ugly-cried als er iemand doodgaat (er wordt echt niet genoeg gehuild bij begrafenissen in films/tv) maar ach, dat neem je dan maar voor lief hé.

Grappig weetje: gedurende de hele film was ik er echt van overtuigd dat de hoofdrolspeelster het meisje was dat gecast is als Luce in Fallen, tegenover wie ik eerst nogal weigerachtig stond. Ik dacht al van ‘Oh, ze is toch best een goede actrice precies, ik zie haar al wat meer zitten als Luce!’ maar toen ik het achteraf opzocht bleek het gewoon iemand volledig anders te zijn :-p #FAIL En ik maar prat gaan op mijn celebritykennis, nou, mooi niet, haha. Dus update: ik vind het meisje dat ze voor Luce hebben nog altijd een trees, maar dat geheel ter zijde.

Ouija krijgt van mij een zeer degelijke 7,5/10!