Aardbeving in Nepal. Je denkt bij zo’n nieuws natuurlijk meteen van “tgoh, wat erg”, maar verder scroll je er wellicht vrij snel voorbij in je nieuwsfeeds. Er gebeurt elke dag wel iets ergs, ergens ter wereld. Het blijft allemaal een beetje een ‘ver van mijn bed’-show. Misschien rottig om het zo te verwoorden, maar toch ook een beetje waar.
Tenzij je natuurlijk pas een boek las dat zich daar afspeelt! Ik herlas zopas Tiger’s Quest, dat zich voor een deel afspeelt rond de Nepalese grens en ook op Mount Everest. Mijn lichaam is er dus nooit in de buurt geweest, maar mijn geest heeft er wel uren doorgebracht samen met Kelsey en Kishan. Ik heb het gevoel dat ik de omgeving en de cultuur dankzij dit boek een beetje beter ken.
Opeens is die verschrikkelijke aardbeving niet meer zo ver van je bed, want als dat boek op je nachtkastje ligt, heb je een stukje Nepal aan je zij gehad terwijl je sliep.
En zo zie je maar: lezen vergroot je empathisch vermogen, het maakt je meer betrokken met de wereld rondom me, kortom, het maakt je méér mens. Meer volledig op je eentje, maar ook beter passend als puzzelstukje in het geheel …
Zijn jullie het daar mee eens?
Eens. Hoewel ik ook vind dat het emphatisch vermogen ook zonder een boek bij een mens aanwezig moet zijn. Een aardbeving met duizenden doden, mag eigenlijk geen voetnoot in een krant blijven.
Tuurlijk! Het zit hopelijk wel in iedereen, maar soms kan een boek helpen om het naar boven te brengen denk ik!
Dat denk ik ook. 🙂
Totally eens!
Waar ik in het dagelijks leven op sommige momenten echt geen empathie heb voor de wereld om me heen, leer ik van boeken en meeleven met karakters heel vaak ook wat meer begrip voor de mensen om me heen 😀
Haha, ik snap je helemaal 😀
Ja zeker!
Ik denk dat je zeker meer gaat meeleven met boeken als je in eerste instantie niet zo goed weet hoe een situatie is, misschien dus wat minder van toepassing op een aardbeving (iedereen weet wel hoe erg dat is), maar ik snap ook dat wanneer je meer van de cultuur daar ‘kent’ dat je toch nog net wat meer meeleeft, omdat je de personen toch duidelijker voor je ziet.