Een selfpublished boek van een collegablogger in dezelfde sfeer als Matched en The Selection? Ja hoor, ik was echt meteen dolenthousiast over United! Nu ik het boek gelezen heb kan ik alleen maar zeggen: respect, Nadine, je boek mag er zijn!

Begin

De proloog vond ik alvast een erg stevig uitgangspunt dat me dan ook echt nieuwsgierig maakte naar meer. Zodra we echter bij Felines eerste hoofdstuk aankwamen, had ik het gevoel dat het allemaal wel erg snel ging. Ik had liever wat meer spanningsopbouw gehad, al was dat misschien niet zo evident gezien in de wereld van United niemand zijn eigen verjaardag (en dus moment van koppeling) kent. Dat de koppeling via een App gebeurde vond ik erg leuk en realistisch. Alleen: Feline komt te weten dat ze gekoppeld is aan een prins en gaat meteen weer slapen? Nou ja, ik zou precies toch ietsje langer wakker liggen van zo’n levensingrijpende verrassing 😀

Schrijfstijl

Vooral qua stijl heeft Nadine Allewijn me zéér aangenaam verrast. Als ik me bedenk hoe ik schreef op haar leeftijd ben ik echt diep onder de indruk van haar vlotte en professionele schrijfkunsten, die zich alleen nog maar verder kunnen ontwikkelen in de komende jaren. Door het feit dat ze al zo jong al zo ver staat, ben ik er 100% zeker van dat er haar een rooskleurige schrijftoekomst te wachten staat. (PS: Ik weet dat het best irritant kan zijn als mensen benadrukken ‘dat je het goed doet voor je leeftijd’, maar ik bedoel het echt op de best mogelijke manier want 7 jaar geleden kon ik echt nog niet wat jij nu kan!)

De personages

Op één puntje was ik echter een beetje teleurgesteld. Oké, een beetje veel … Ik had echt een zwijmelboek verwacht, en dat heb ik helaas totaal niet gekregen naar mijn gevoel. Ik vond het mannelijke hoofdpersonage namelijk een gigantische eikel. Sowieso vind ik Stijn al geen leuke afkorting van Constantijn: ik had dan eerder voor Stan gekozen. (Stijn is naar mijn gevoel echt de naam voor een pestkop.) En jammer genoeg vond ik hem inderdaad een dikke kwal …

Feline was gelukkig een stuk sympathieker, alleen vond ik haar wel wat egoïstisch overkomen t.o.v. haar broertjes en zusjes. In een ander YA-boek zou dat de grootste bekommernis zijn van het hoofdpersonage, maar dat was in United allesbehalve het geval. Dat maakt het veronderstel ik wel origineler. Ja, Feline had wel wat ‘I am selfish’ van Tris geleend, leek me 😉 Maar ze had misschien dus wel een tikkeltje meer ‘I volunteer’ van Katniss kunnen gebruiken!

 [DEZE PARAGRAAF BEVAT SPOILERS]

Waarom ik Stijn nu zo haatte? Opgelet, deze paragraaf bevat wel een beetje spoilerachtige info! [SPOILER] Sorry, maar ‘Ik verlaat mijn zwangere vriendin voor je’ is allesbehalve mijn idee van pure romantiek. Zodra ik te weten kwam dat Stijn al verliefd was op iemand anders én op het punt stond vader te worden, dacht ik in eerste instantie dat Feline op één van de andere prinsen verliefd zou worden – dat had me wel leuk en origineel en spannend geleken! Toen bleek dat al Stijns broers reeds gekoppeld waren, dacht ik ‘Aha, het kind is natuurlijk niet echt van hem! Lotte breekt zijn hart en Feline vangt hem op’. Maar ook die veronderstelling bleek fout … Het is gewoon zijn kind en hij dumpt Lotte op een kutwijze, heeft amper interesse in zijn dochter … In zo’n type man zou ik dan persoonlijk echt geen greintje interesse hebben hoor, gekoppeld door United of niet! Oké, einde rant :-p [END OF SPOILER]

Locatie

Verder heb ik ook weer een Hollandse uitdrukking bijgeleerd, die Nadine toch wel een drietal keer gebruikt in haar boek: “Dat kwam echt rauw op mijn dak vallen”. Dit had ik nog nooit gehoord maar het was gelukkig wel helemaal begrijpelijk uit de context en vooral: wat een grappige uitdrukking!

Hoe dan ook zeker en vast bonuspunten voor Nadine omdat dit verhaal zich afspeelt in eigen land en dat ze ook best wel wat research naar het Nederlandse koningshuis gedaan heeft volgens mij. Je merkt echt dat ze de omgeving waarover ze schrijft kent en dat komt erg realistisch naar voren. Een slimme zet!

Conclusie: 3,5/5

United heeft me zeker kunnen vastgrijpen – ik zat helemaal in de wereld van Stijn en Feline, mede omdat die wereld niet zo gek veel verschilt van de onze. Alleen qua romantiek kon United me dus totaal niet bekoren. Misschien omdat ik zelf al wat ouder ben dat ik op een andere manier kijk naar de ‘problematiek’ waar Stijn mee geconfronteerd wordt. Hoe dan ook kon ik totaal niet supporteren voor de romance tussen Feline en Stijn door die reden, en dat vind ik erg spijtig want ik hou wel van wat gezwijmel.

Het is en blijft echter een supergoede prestatie van Nadine en ik ben zeer benieuwd wat er nog allemaal uit die vlotte pen van haar gaan vloeien.