We’re just all so misunderstood!

1. Auteurs maken nooit dt-fouten. Ze hebben een ingebouwd grammaticakompas dat altijd naar het noorden wijst. FOUT! Nu ja, er zullen vast wel auteurs zijn die foutloze manuscripten afleveren bij de eindredactie (phssst, wat een overachievers), maar ik ben er alvast geen van en dat vind ik persoonlijk best oké. Hé, no judging! Ik wil maar zeggen: dankzij mij heeft de eindredactie tenminste nog een job! Aha! Ik hou de economie staande, zo zit het.
2. Auteurs zitten de hele dag thuis in hun pyjama met thee, een kat en de soundtrack van The Hunger Games op repeat. FOUT! Hoewel we allemaal heel graag op die manier onze schrijfdagen zouden doorbrengen (echt wel), hebben de meeste auteurs helaas toch nog een ‘echte’ job out in the real world nodig om financieel rond te komen. Pyjamadagjes aan het keyboard vastgelijmd komen misschien wel al eens voor wanneer de deadline nadert, maar over het algemeen zal het eerder een zeldzaamheid zijn. *typt Vanessa terwijl ze in haar pyjama aan het keyboard vastgelijmd zit*
3. Writer’s blocks zijn onvermijdelijk en angstaanjagend en waar is de valium want ik ga echt nooit een boek afschrijven want writer’s block! FOUT! Writer’s block is een beetje zoals drijfzand: cartoons doen je geloven dat ze een frequent voorkomend gevaar in de grote boze buitenwereld zijn, maar uiteindelijk kom je ze zelden tot nooit tegen. En je weet wat je moet doen als je vast zit, hé: niet tegenstrubbelen, maar gewoon om hulp roepen en hopen dat één van je vrienden (fictieve vrienden tellen ook in dit geval) een dik touw in z’n pickup heeft liggen om je uit het writer’s blockdrijfzand te sleuren!
4. Auteurs willen allemaal wanhopig de volgende J.K. Rowling/Stephenie Meyer/John Green worden en hun boeken verfilmd zien door Hollywood. FOUT! Jeetje neen, ik hoef echt niet beroemd te worden met mijn schrijfsels! Enig succes zou leuk zijn, ja, maar een echte celeb worden is zeker en vast niet aan de meeste auteurs besteed volgens mij. Oké, ik wil best graag de bankrekening van J.K. en co, maar de stalkende fans mogen ze houden. Herkend worden op straat lijkt me verschrikkelijk!
5. Auteurs praten alleen maar over hun boeken op feestjes en zo. Yawn, nobody cares, random writer person, talk about the weather why don’t you. FOUT! Ik praat zelden tot nooit met buitenstaanders over mijn boeken, tenzij ze me er specifiek naar vragen. In films en series lijkt het nochtans altijd net andersom te zijn, alsof die fictieve auteurs niet kunnen wachten om hun boek in een random gesprek te verwerken. Volgens mij is dat IRL niet direct het geval. Veel auteurs zijn eerder gesloten over hun schrijfsels … tenzij natuurlijk ze zich in het gezelschap van medeschrijvers bevinden! In dat geval gaat het van: “Hé yo, ik heb HET BESTE BOEKIDEE OOOOOOIT!”