Patricia Bonilla bewijst met Verslaving nog maar eens dat YA Fantasy van eigen bodem zeker niet moet onderdoen voor vertalingen uit het het Engels. Ze sleurt je mee in de mysterieuze belevingswereld van hoofdpersonage Jesmee, die worstelt met krachten binnenin haarzelf die zowel Goed als Kwaad zijn.
Wil jij de getalenteerde jongedame achter dit verhaal beter leren kennen? Mijn B.I.E.B. stelde haar 13 prangende vragen!
1. Je boek gaat over een bovennatuurlijke verslaving. Waaraan ben jij verslaafd?
Wat het eerste in me op komt: mooie mannen! haha dat komt misschien fout over omdat ik braaf en zeer gelukkig getrouwd ben haha, maar ik ben dol op mooie mannen. Ik kan echt helemaal wegzwijmelen om fictional crushes, maar ook in films en series krijg ik echt van die hartjesogen wanneer ik een mooie vent zie :p
Daarnaast ben ik getrouwd met – uiteraard – een mooie man. Klinkt heel oppervlakkig, maar zo ben ik absoluut niet hoor. Mijn man is mooi van binnen, maar ook van buiten ❤
Maar other than that: ik ben erg verslaafd aan schrijven en lezen. Maar dat moge wel duidelijk zijn.
2. Zijn Jesmee en co gebaseerd op mensen die je in het echte leven kent? Indien ja: stel je me eens voor aan de inspiratie voor Nathan en Liam? 😉 (Grapje natuurlijk, ik ben al bezet *onschuldig gefluit*)
Niet bewust. Toen ik bezig was met de allereerste versie van Verslaving en dus met mijn kennismaking met Jesmee, kwam ik erachter dat ze qua uiterlijk heel veel op een van mijn beste vriendinnen leek. Datzelfde meisje staat nu dus ook op de cover :). De jongens zijn helaas niet gebaseerd op mensen die ik ken, dus ik kan je niet voorstellen 😉 en als ze wel echt waren, dan had ik voor mezelf gehouden *gnagna* :p Maar zoals je op de cover kunt zien, heb ik wel twee Nederlandse jongens gevonden die qua uiterlijk het evenbeeld van Nathan en Liam zijn.
3. Tijdens het lezen had ik het gevoel dat je best wel wat geheim hield voor de lezer. Was dit jouw keuze als auteur, of waren de personages in je hoofd net zo mysterieus tegen jou als jij ze op papier hebt gezet?
Om eerlijk te zijn, had ik geen flauw idee wat er allemaal aan de hand was in Spring Hill. Ik wist alleen dat Jesmee een familie leerde kennen en dat ze verliefd werd op de bad guy… Hoe en wat; het mysterieuze voor de lezer is voor mij net zo’n verrassing. Dat is leuk, maar ook besteng. Ik heb heel vaak tegen mezelf moeten zeggen: laat ze gaan, ze vinden wel hun weg en jij moet die simpelweg volgen.
Vaak heb ik met mijn handen in het haar gezeten met de gedachte: dit gaat echt nergens heen! Of dat ik dacht: waarom doe je dit?? Niet doen, dat wil ik niet!
Maar ze deden het toch. Jesmee is behoorlijk koppig… 😉
Maar ze deden het toch. Jesmee is behoorlijk koppig… 😉
4. Er is een sterk religieus aspect aanwezig in Verslaving – is dat iets dat je nauw aan het hart ligt en dat op die manier doorsijpelt in je verhalen, of was het een louter inhoudelijke keuze?
Ik ben wel gelovig opgevoed. Vroeger gingen we ook naar de kerk en ik heb de communie en het vormsel gedaan. Vroeger las ik ook in de Bijbel voor Kinderen en had ik vaak gesprekken met mijn vader over het geloof. Dus ja, het is wel iets wat me nauw aan het hart ligt, maar nu is dat niet zo sterk als vroeger. Je kunt Jesmees twijfel misschien wel een beetje met die van mij vergelijken, al zit ik dan niet zo sterk in de schaduwkant. Nee, wat dat betreft, heb ik wel meer respect voor het geloof.
5. Twee broers vechten om één knappe jongedame: zeg eens, wie zou je zelf kiezen als jij Jesmee was?
Oehhh gemene vraag haha. Ik ga twee antwoorden geven vanuit verschillende perspectieven. Als ik zelf Jesmee zou zijn, precies zoals in het verhaal, dan zou ik voor Nathan kiezen. Ongeacht aan welke kant Jesmee staat; Nathan is er voor haar. Of ze dat nou wil of niet. Hoe zwaar de storm ook wordt; Nathan staat klaar om haar te steunen. No matter what. En dat zou ik als Jesmee zijnde echt nodig hebben in een vriendje…. Of Jesmee dat zo zal zien, is nog maar de vraag :p
Als ik een van de twee jongens mag kiezen als mezelf zijnde, dan kies ik voor Liam. Die jongen weet (ongeveer) wat hij wil en deinst nergens voor terug. Hij houdt van iemand, maar zal zichzelf niet opofferen voor een ander. Hij zelf staat bovenaan en als hij niet gelukkig is, dan gaat hij wel weg. Liam heeft – naar mijn mening – net wat meer mannelijkheid dan Nathan. Net wat meer… ballen.
6. Waarom heb je er eigenlijk voor gekozen om voor Young Adults te schrijven?
Dat is niet een bewuste keuze geweest. Ik ben gewoon gaan schrijven en toen ben ik later pas gaan kijken voor welk doelgroep. Young Adults paste het beste. Ik denk dat ik onbewust in dit genre ben gaan schrijven, omdat ik voornamelijk YA lees.
7. Persoonlijk zou ik Verslaving eerder als New Adult dan als Young Adult categoriseren (grensgevalletje wel hoor!) – hoe sta jij daartegenover?
Ja, daar geef ik je wel gelijk in. Vooral omdat er best wel veel seks in voor komt en dat aspect eigenlijk niet weg te denken is. In YA zijn de personages vaak ook wat onschuldiger… vooral op dat gebied. Daarnaast zijn mijn personages ook wat ouder dan de meeste YA.
Al heb ik het idee dat, bijvoorbeeld de seksscenes in NA veel pittiger zijn dan in Verslaving. Ik heb nog geen NA gelezen, eerlijk gezegd. Maar ik kan begrijpen dat je zegt dat Verslaving ook in NA zou passen. Misschien moet ik naar dat genre overstappen? 🙂
8. Wat was so far het leukste moment uit jouw carrière als auteur?
De herkenning. Als auteur wordt je niet vaak herkend en veel mensen kennen het gezicht niet achter de boeken. Maar ik kwam laatst een boekenwinkel tegen en toen liep ik twee meisjes voorbij en eentje zei: “Daar is ze toch, de auteur van Verslaving.”
Ieeeeekkkkkk daar werd ik zo blij van ^^
Daarnaast vind ik het ook gewoon leuk om random mensen met mijn boek te zien. In de trein, of op een andere plek. Mensen met mijn boek, die mijn boek lezen… Ik kan het me soms niet eens voorstellen. Wat ik ook nooit zal vergeten, was toen ik op Castlefest stond om mijn boek te promoten. Een vrouw kwam naar de Zilverspoorstand en die had een briefje in haar hand. Zoekend keek ze rond, dus ik vroeg of ik haar kon helpen. En toen zei ze dat ze dus een paar boeken nodig had en ze gaf mij dat briefje en AAHHHHH Verslaving stond daar op! 😀
Het boek was toen net 1 dag uit en direct stond ie al op een verlanglijstje… 😀 it made my day hahahah
Het boek was toen net 1 dag uit en direct stond ie al op een verlanglijstje… 😀 it made my day hahahah
9. En dan nu de keerzijde van de medaille: wat is echt het lastigste aspect van het schrijver-zijn voor jou?
Twee dingen: een eerste versie schrijven van een verhaal. Ik heb weinig geduld en ik zie zoveel in mijn hoofd. Mijn personagespraten allemaal door elkaar en springen van hak op de tak. Mijn eerste versies zien er ook zo uit. Van het ene moment plots naar het andere. En daar stoor ik me aan. Ik denk dan: ik moet dat gat vullen. En ik breek mijn hersenen voor inspiratie, terwijl mijn personages allang verder zijn gerend. Ik moet leren om die gaten tijdens de eerste versie los te laten en gewoon te schrijven wat er in me op komt en later ga ik wel puzzelen en metselen. Ik kan dan echt gefrustreerd raken en dan ben ik geen pretje om in de buurt te zijn… *Arme man haha*
Het tweede ding is de druk op mijn schouders. Verslaving wordt momenteel enorm goed ontvangen en ik hoor nu alleen maar een stemmetje in mijn achterhoofd: Wat als Overdosis niet zo goed wordt? Wat als ze Overdosis niet leuk vinden? Wat als je niet aan hun verwachtingen voldoet?
Dus jaa… een vervolg schrijven vind ik echt verschrikkelijk haha en ik denk dat dit ook de laatste keer zal zijn :p voortaan schrijf ik alleen stand alone’s :p
10. Tijdens NaNoWriMo ben je als ik me niet vergis ook begonnen aan deel 2 van Verslaving: Overdosis (waar ik nu al halsreikend naar uitkijk). Hoe zit het daarmee intussen? Vind je het moeilijk(er) om een vervolg te schrijven dan een eerste deel?
Om helemaal eerlijk te zijn: tijdens NaNo HERschreef ik het vervolg op Verslaving. Eerst heette het Afkicken en daar had ik al zeven versies van, maar ik was gewoon niet tevreden. Toen kreeg ik de tip: begin helemaal blanco.
Na een brainstormsessie heb ik dat gedaan en heb ik Afkicken helemaal achter me gelaten en heb ik een andere versie van het verhaal op papier gezet. Het heeft zeker nog overeenkomsten met Afkicken en het is alles behalve perfect, maar deze versie ligt me beter naar het hart dan Afkicken. Wel zitten er echt enorme gaten tussen, maar het ligt nu dit bij de proeflezers voor een eerste indruk en zij zijn zeer kritisch *gelukkig*. Maar zoals ik al aangaf: vind ik het verschrikkelijk om vervolgdelen te schrijven haha ik ben gewoon zooooo bang dat Overdosis jullie zal teleurstellen.
Maar goed, ik ga er net zo lang aan werken totdat ik denk dat het dezelfde kwaliteit heeft als Verslaving – of beter, ofcourse.
Ik kan in ieder geval zeggen dat ik ook meer tevreden ben met de titel Overdosis dan met Afkicken. Het verhaal en de personages gaan net wat over the top… Het wordt te veel, het is gewoon letterlijke Overdosis. Niet te stoppen, zijn ze ;).
11. Hoeveel delen staan er gepland in het verhaal van Jesmee, Nathan en Liam? Heb je al een einde in gedachten?
Twee, al heb ik wel een kort verhaal in gedachten over hoe het vóór Verslaving afspeelt. En dan vanuit het perspectief van Nathan. Dus voor de Nathan liefhebbers, staat er wellicht wel een keer een kort verhaal van hem online. Ik denk niet dat het lang genoeg zal zijn voor een heel boek en ik weet ook niet of ik dat wel wil. Ik schrijf het nu puur voor mezelf, om van die stemmen af te komen en om gewoon duidelijkheid te creëren. 🙂
En het einde… om jullie even lekker te maken *ghehe :p* is het einde van het verhaal, uiteraard ook het einde van Overdosis. Ik wil geen spoilers weggeven, maar ik kan wel zeggen dat de tranen me in de ogen sprongen toen het einde van het verhaal op papier verscheen. Ik had wel een vermoeden, maar dat het werkelijk ging gebeuren… Nee, dat had zelfs ik niet verwacht. Maar het past wel bij de titel 🙂
12. Maar je hebt naast Verslaving natuurlijk nog een ander boek geschreven: De Zon Achterna. De titel doet me allezins al helemaal wegdromen, maar hoe zou je dit boek bij de Mijn B.I.E.B.-lezers aanprijzen in één zin in de hoop dat ze dan allemaal massaal op deze link klikken en je boek bestellen?
Ai.. uhmmm…: een perfecte mix van fantasy en realiteit inclusief bookhunk
Ja? hebben jullie hem al gekocht? O:)
13. Feeënprinsessen, een verslaving in de strijd van Goed vs. Kwaad … What’s next for you? Je eens wagen aan vampieren of toch maar eens een dystopian bijvoorbeeld?
Vampiers… to be honest: in de aller eerste versie van De zon achterna waren alle feeën vampiers. Dat heb ik toch maar even aangepast omdat de wereld werd volgestopt met vampiers na de hype van Twilight ghehe Dus no more vampiers voor mij. Ik denk dat ik daarmee ook niet meer origineel zal zijn.
Maarre what’s next for me? Heel veel 😀 haha ik heb enorm veel aantekeningen staan voor tientallen verschillende concepten. Nu nog de tijd om ze uit te schrijven.
Ik heb wel een verhaal helemaal af, een dystopian… Goh, toeval? 🙂 een verhaal dat zich afspeelt in een wereld met enorm veel invloed van de Global Warming… Ooit ga ik hem herschrijven want hij kan epischer hihi.
Op Nine Sisters kun je sindskort een nieuw concept van mij volgen: Tot mijn hart stopt. Wederom een YA-Fantasy.
Daarnaast ben ik bezig met een trilogie samen met Joanne van Ingen, van de blog WritingAnn. Eentje waar heksen centraal staan. Ieder schrijven we vanuit een ander personage, een tweeling. Joanne schrijft vanuit de lieve zus, ik vanuit de bad sister. Erg gaaf om eens een duistere rol aan te nemen, naast Jesmees schaduwkant.
Maar je kunt voornamelijk Fantasy van mij verwachten. Misschien dat ik me een keer waag aan de High Fantasy, maar ik zal me voornamelijk bevinden in het straatje waarin Verslaving en De zon achterna liggen.
Ooit heb ik wel een keer geprobeerd een chicklit te schrijven, maar toen vond ik hem zelf zo saai dat ik het maar heb opgegeven. Daarnaast heb ik trouwens nog wel een idee liggen voor een thriller. Dus wie weet… 🙂
Dankjewel voor het toffe interview Patricia! ^^
Mijn B.I.E.B. 
Super leuk interview 🙂
Dankjewel, het was ook heel leuk om het samen te stellen! ^^
[…] recensie van dit originele verhaal van eigen bodem en mijn interview met schrijfster Patricia heb je natuurlijk al gelezen, en nu maak je dus zélf kans om Verslaving […]