Ik ben al een weekje ‘under the weather’ zoals ze dat zeggen, met veel bankhangen tot gevolg. Gelukkig staat zo’n sofading doorgaans tegenover zo’n televisieding en kan je dan aan de lopende band wat films kijken:
Captain America: The Winter Soldier (2014) ***
Ik ben behoorlijk grote fan van Marvel-films, maar deze vond ik eerlijk gezegd iets minder. The Winter Soldier maakt zeker nieuwsgierig naar de algemene verhaallijn die ook doorgetrokken zal worden in de volgende The Avengers, maar ik miste die typische Marvel-humor hier een beetje. Nochtans is Chris Evans weer schitterend hoor. Toch jammer!
Greta (2009) ***
Typisch filmpje voor op een luie namiddag. Hilary Duff speelt een (zelf-)destructieve tiener die de zomer bij haar grootouders in New Jersey moet spenderen en daar heel wat ups en down beleeft. Soort van wannabe-alternatief sfeertje waar je al dan niet voor bent en inhoudelijk niet al te veel om het lijf, maar goed, ik heb me er zeker niet mee verveeld.
How to train your dragon 2 (2014) ****
Ik zou deze films echt 10.000x leuker vinden moest iemand anders dan Jay Baruchel de stem van het hoofdpersonage vertolken. Dat ter zijde, vond ik het een supertoffe animatiefilm die de lat die gelegd werd met deel 1 met groot gemak overtrof. We komen meer te weten over de drakenwereld en Toothless is in zijn omgang en loyauteit jegens Hiccup natuurlijk weer adorable as ever. Alleen had ik het er wel even moeilijk mee dat Hiccup hier 20 moest voorstellen, maar dat zal dan wel weer aan mij liggen.
Girl with a pearl earring (2003) ***
Van voor de tijd dat Scarlett Johansson een wulpse Black Widow was en van toen Colin Firth blijkbaar treffend op Orlando Bloom in Pirates geleek. Een trage maar best wel boeiende historische film over de Nederlandse schilder Johannes Vermeer met een knappe cast. Ik vond het vooral interessant om de schildertechnieken van die tijd tot leven te zien komen. Understated, maar best mooi.
Jack Ryan Shadow Recruit (2014) ***
Als je op zoekt bent naar een vlotte actiefilm is deze misschien wel wat voor jou. Toch vond ik dat het allemaal een beetje te easy was en dat de climax een tikje teleurstellend afliep. ‘Was het dat maar?’ Nou ja, als je Keira Knightley eens een Amerikaans accent wilt horen doen, is het alleszins de moeite waard.