Van zodra ik over Stof & Schitteringen hoorde, zwierde ik ‘m prompt op mijn TBR: scif-fi/fantasy van eigen bodem? Yes please! De titel alleen al trok me voldoende aan want ik ben dol – jaha, dol! – op alliteraties.

Maar tussen droom en daad staan book buying bans in de weg … tot ik vorige week van Kelly een digitaal recensie-exemplaar ontving, waarvoor dank! Ik vloog er asap in, en daar heb ik geen spijt van gekregen. Wat een leuke roadtrip/leestrip! ****

Verhaal

De levens van vier personages worden in de futuristische fantasywereld van Stof & Schitteringen door het lot – en hun eigen foute daden of net goede bedoelingen – erg vindingrijk met elkaar verweven: Joy de rebelse rijkeluisdochter met slechte gewoonten, Seamon de ontsnapte magische terrorist met mooie glimlach, Sirka de magiekrachtige oudere zus van voorvernoemde terrorist en Valeria, de wildcard.

Een energieversterker genaamd de Lentagon wordt door Sirka en Seamon als hun geboorterecht gezien, maar het ding kan dood en vernieling zaaien als het in verkeerde handen belandt. Wanneer Seamon uit de gevangenis losbreekt om de Lentagon op te eisen, gaat de kristalbal aan het rollen (haha, woordmopje) en komen Valeria, Seamon en Joy in gevaarlijk spel terecht.

Het verhaal is vlekkeloos uitgestippeld, in tegenstelling tot de wilde roadtrip die het drietal ‘on the go’ onderneemt – vluchtend van hun vijanden of net naar een bepaalde eindbestemming toe. Je wordt van het ene avontuur in het andere gesmeten, maar toch voel het allemaal erg realistisch en zeker niet ‘too much’ aan voor de lezer. Je gaat er gewoon in mee, als in de stroming van een rivier. Een heel erg entertainende rivier!

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Stof & Schitteringen is heel zeer professioneel, clean en volwassen. Je ziet echt meteen dat dit werk geschreven is door een auteur die zich helemaal lekker in haar schrijversvel voelt en haar eigen individuele stijl met veel tijd en zorg geperfectioneerd heeft. Niets op aan te merken!
Je voelt wel enigszins een invloed van Engelstalige zinsconstructies, maar dit stoort mij als anglofiel echt helemaal niet – in tegendeel, het geeft in zekere zin net een internationaal cachet aan het boek, als dat van een vertaald werk.

De hoofdstukken hebben voor mij ook een ideale lengte en eindigen altijd op een manier die me aanzet tot verderlezen. In het begin had ik wel niet door dat de cursieve tekst voor elk hoofdstuk vanuit een ander perspectief geschreven was, dus dit verwarde me aanvankelijk wel een beetje, maar volgens mij lag dat grotendeels aan mezelf want het is eigenlijk vrij obvi als je er een secondje over nadenkt.

Personages

Over de personages moeten we het natuurlijk ook even hebben: Sirka vond ik van meet af aan sympathiek en makkelijk om mee te relaten. Ze had iets sterk en tegelijkertijd toegankelijk dat in veel onvergetelijke hoofdpersonages aanwezig is – het perfecte recept dus voor een goeie vrouwelijke narrator. Maar zij blijkt uiteindelijk toch niet echt de belangrijkste verteller te zijn, wat ik stiekem wel wat jammer vond.

Het eigenlijke hoofdpersonage, Joy, viel bij mij niet van meet af aan in de smaak. Een drug- en alcoholmisbruikend personage … Tja, dat schept voor mij als principieel geheelonthouder al meteen een beetje een afstand. Voor mij is het niet evident om zo’n personage snel in mijn lezersarmen te sluiten.
Joy is ook nog eens een verschrikkelijk meelopertje, en daar kan ik al helemaal niet tegen. Toch had ik (gek genoeg?) geen hekel aan haar. Ik was het zeker niet altijd eens met haar keuzes, maar ze is dan toch op zo’n manier neergezet dat je begrip voor haar persoonlijkheid gaat. Knappe character development, noem ik dat!

Hoe dan ook neemt de sterke verhaallijn je moeiteloos bij de hand en maakt het uiteindelijk niet meer zo veel uit wie nu precies aan het woord is: de spannende gebeurtenissen slepen je toch wel mee. Hierdoor race je echt door het boek. Beetje spijtig eigenlijk, want dan is het op een oogwenk uit!

Romance [SPOILERS]

Tja, was het een romance? Ik weet niet helemaal of dat hier de bedoeling was of niet. Seamon riep bij mij alleszins geen warm and fuzzy feelings op en de manier waarop Joy hem in haar hoofd altijd ‘mijn mooie jongen’ noemt vond ik wel een tikkeltje creepy.

Eigenlijk gewoon een one night stand gone wrong, of euh, right. Want uiteindelijk is er dan toch sprake van een soort van liefdesrelatie, maar ik snap niet zo supergoed waarop die gebaseerd is behalve Joy’s naïviteit.

Maar oké, dit is een volwassen boek, geen YA, dus misschien is dat wel gewoon oké en moet ik me afzetten van mijn idee van onschuldige puppy love. Er bestaan zo veel soorten liefde. Ik ben wel benieuwd hoe de relatie tussen Joy en Seamon gaat evolueren in deel 2, en of die me dan wel helemaal gaat kunnen overtuigen.

Rating

Jawel, ik ben dus keihard fan van Stof & Schitteringen! Het is gewoon een topboek van eigen bodem dat volgens mij zelfs in de US en UK zeer gesmaakt zou kunnen worden. Het steekt goed in elkaar, de personages zijn complex en de schrijfstijl leest vlot.

Waarom dan geen vijf sterretjes? Wel, 4 sterretjes geef ik met graagte aan steengoede boeken zoals deze, maar 5 sterretjes zijn voorbehouden aan boeken waarbij ik echt in fangirlmodus ga. Gezien de romance hierin nu niet zo echt mijn ding was en ik geen diepgaande connectie voelde met het hoofdpersonage (wel met Sirka!), blijft het voorlopig dus bij een zeer welverdiende èn verdienstelijke 4/5. Maw: nog ruimte voor verbetering in deel 2, waarnaar ik echt wel benieuwd ben!

Als je Stof & Schitteringen leuk vond, lees dan ook: The Charge van Sharon Bayliss & Het Derde Verbond van Liane Baltus.