Hé, dit TTT-onderwerp komt me bekend voor! Toen de ladies van De Lady Library onlangs op Twitter vroegen welke TopTenThursdays ze nog konden doen, was dit één van mijn voorstelletjes (en misschien ook nog wel die van andere mensen): de TTT huilboeken! *cue chorus of tears*

Desondanks … huil ik eigenlijk helemaal niet zo snel bij een boek 😀 Ik lees dan ook geen obvious tearjerkers zoals TFiOS (zelfbehoud, iemand?). Dus het was al bij al best een moeilijkerd! Dit is dan ook eerder een TTT ‘most emotional moments’.

Klaar voor het tranenfestijn? Hier gaan we! (Opgelet voor spoilers!)

1. Alegiant/Samensmelting van Veronica Roth [SPOILERISH]: Deze staat volgens mij in de top 3 bij heel YA-lezend boekblogland. En jep, bij Allegiant zijn er ook bij mij heel wat traantjes gevloeid. Het tragische einde dat Veronica Roth aan de Divergent-trilogie breide was even onverwacht als ongewenst. Nou ja, neen, ik vind het wel knap dat ze dat durfde doen met haar hoofdpersonage in een YA, maar toch … Huilen!
2. Destiny van Aprilynne Pike: Ik had helemaal niet verwacht dat ik na afloop van de Wings Saga zou moeten huilen, het was verder zo’n leuke reeks! Maar dan gooide Aprilynne Pike er op het einde nog die extra “lees op je eigen risico”-brief bij en … en … snif. Die liet toch wel een erg bitterzoete nasmaak achter op mijn leespalet!
3. Catching Fire van Suzanne Collins: Geen feitelijke waterlanders, maar wel een stevig pruillipje en een gestotterde “maar, maar …” toen Katniss te weten kwam dat ze opnieuw naar de arena moest. Dit had ik destijds ècht niet zien aankomen en het kwam dan ook aan als een mokerslag: ik voelde zo met Katniss mee!
4. Mockingjay van Suzanne Collins [SPOILERISH]: Opnieuw denk ik niet dat ik hiermee echt traantjes gelaten heb (toch niet dat ik me herinner, het is natuurlijk al jaren geleden), maar wanneer Katniss tegen Buttercup schreeuwt dat ‘ze’ dood is, dat ‘ze’ niet meer terugkomt … Superemotionele scene natuurlijk, die in de film waarschijnlijk ook ronduit hartverscheurend gaat zijn.
5. Tiger’s Quest van Colleen Houck: Het einde van dit boek was echt van ‘Neeeeeee, doe me dat niet aan Colleen!’, but she did. Arme Kelsey. Die meid verdient echt een dikke knuffel aan het einde van boek 2, hoor.
6. The Host van Stephenie Meyer: Dit boek heeft natuurlijk heel wat emotionele momenten: wanneer Jamie bijna dood gaat, de dood van Walter, Wanda’s deal met Doc, als ze wakker wordt in haar nieuwe lichaam … Gelukkig weet Stephenie Meyer er altijd een happy end aan te breien en zitten er geen traanvlekken op de pagina’s van mijn lievelingsboek – oef!
7. Through the Ever Night [SPOILERS]: Toen iemand, je weet wel, ja die persoon (fluistert: Liiiiv …) doodging, had ik echt zo iets van: neen hé! Moet dat nu, moet dat nu echt? Oké, misschien was ik hier eerder teleurgesteld en ontdaan dan echt aan het ugly cryen. Maar toch. Inside crying, just a little.
8. Angel Fever van L.A. Weatherly: HOE KAN JE ME DIT AANDOEN, L.A. WEATHERLY? Gewoon … Hoe? *no words*
9. Shadow Kiss van Richelle Mead [SPOILER]: Op het einde van boek drie nemen we (in zekere zin) afscheid van een personage waarvan we het nooit gedacht hadden … Oh Dimitri, je Strigoi-dood voelde zo finaal! Gelukkig had Richelle Mead met Lissa nog een mirakeltje achter de hand gehouden om je te redden. Hoera! *happy tears*
10. Breaking Dawn van Stephenie Meyer: Om toch nog af te sluiten met een semi-vrolijke noot: soms huil je dus ook tranen van geluk, wanneer een boek exact zo eindigt zoals je zou gewenst hebben. Per-fect.