Op het moment dat jullie dit lezen is het zondagochtend en zit ik wellicht al veilig weggestopt in de mentale schuilkelder waar ik me met een gevoel van stille berusting voorbereid op de komende werkweek. Winter Monday is coming.

Ik heb er na 4 maanden werkloosheid voluit schrijven, artistieke shizzle doen, jobhunten, seriemarathons houden, lezen en bloggen namelijk mijn eerste week als interimmer op zitten. Let me tell you: de creatieve funfactor van die job schommelt zo ongeveer rond het vriespunt.

Ik heb me zelden zo nutteloos gevoeld als lid van de samenleving dan nu als interimmer bij een IT-bedrijf. Om mij een noob te noemen is namelijk nogal een understatement. Hé, wie moet er iets van computers kennen als je een techneut als boyfriend hebt? Psshhht, niet ik.

Ja, ik ben een creatieve ziel! Ik weet niet helemaal hoe Excell werkt, oké. Wat the F* houden cookies precies in? Hoe koppel ik een tweede scherm aan dit stomme laptopding? (En waarom krijg ik niet gewoon een leuke, stevige desktop pc, for that matter).

Laat mij je content schrijven, laat mij brainstormen voor campagneideeën, laat mij je social media onderhouden, laat mij Photoshoppen tot in de vroege uurtjes, maar alsjeblieft, laat mij niet interimmen bij een IT-bedrijf! Daarvoor ben ik echt te zeer een gevalletje hopeloos right-brained.

Om mij gestructureerde taakjes van technische aard toe te wijzen is dus echt geen goed idee. Terwijl ik een eindeloze lijst technische codes of whatever moet vertalen/aanpassen/deels copy-pasten droom ik al snel weg naar anywhere but here. Hogwarts. Nieuw-Anvers. Whatever. Intussen heb ik al 3x hetzelfde gecopy-paste en ben ik m’n draad in de lijst totaal kwijt. Oeps. Wat moest ik ook al weer doen? En is het echt nog maar 11u14?

Terwijl ik daar de afgelopen week dag na dag zat te staren naar interfaces die ik niet begreep en een planning waar mijn naam te pas en te onpas verscheen bij vaag omschreven taakjes waarvan de inhoud voor mij even onontcijferbaar was als een vierkantsvergelijking, realiseerde ik me hoe gelukkig ik me heb mogen prijzen om 3,5 jaar een creatieve schrijfjob gehad te hebben. De hele dag grappige introtekstjes schrijven lijkt in hindsight the best job ever, zelfs al was het uiteindelijk wel soort van creatief bandwerk geworden en hoop ik iets polyvalenter aan de slag te kunnen in de toekomst.

Hopelijk wordt week 2 een beetje minder kopje onder gaan en slaag ik erin te communiceren met de digital natives die mij aankijken alsof ik een slechtgetrainde hond ben die niet snapt wat apporteren is. Tja, IT-interimmen, het is denk ik toch niet helemaal mijn ding!

*Enige dramatization is mogelijk aanwezig in deze blogpost, dus de nodige relavitering van uwentwege bij het lezen ervan is wenselijk 😉 Ik ben natuurlijk dankbaar dat ik wat geld in het laatje kan brengen met deze tijdelijke opdracht en er zijn ongetwijfeld ergere jobs in de wereld, maar laat die creatieve (semi)-droomjob nu toch maar snel mijn richting uit komen! #fingerscrossed