EDIT: Be warned for spoilers voor deel 1! Korte review vandaag, want ik was eerlijk gezegd behoorlijk teleurgesteld in Outside In. Na een geweldig deel 1 (dat ik al aan iedereen die het wou horen aanraadde) kwam dit mijn hoge verwachtingen echt totaal niet tegemoet.
Het verhaal voelt afgehaspelt, alsof Maria V. Snyder eigenlijk drie boeken plande maar de wereld toen beu werd – can’t blame her – en zich er dan maar snelsnel vanaf probeerde maken. (Zoals ik nu ook bij deze review doe).

Hoewel er best veel gebeurt in Outside In, was het naar mijn gevoel niet genoeg. Ik verloor al vrij snel mijn eerdere zeer sterk aanwezige connectie met veel van de personages (vooral Riley) en dwaalde zo maar wat doorheen de gebeurtenissen zonder veel om de uitkomst te geven.
Bubba Boom vond ik echt een zwak excuus van een personage en dan die Outsiders … Tja, ik vond dit echt een heel erg lui opgebouwd boek. De auteur wou er vanaf zijn en ik begrijp haar sentiment want voor mij hoefde het ook niet meer. Ik hoopte dat het einde zaligmakend zou zijn, but no such luck.

Misschien ligt het er ook een beetje aan dat Inside Out voor een groot deel nog heel erg mysterieus was: alle routes lagen nog open. Wordt het een dystopian of een sci-fi? Zitten ze in de kubus als bij wijze van experiment zoals in The Maze Runner, is de wereld buiten vergaan of overgenomen door vliegende zombieratten? Zitten ze in een woestijn, onder het water, in de lucht? Alles kan nog! Zodra je in deel 1 te weten komt dat ze door het heelal zweven, gingen al die mogelijkheden – samen met Cogon, oeh, gemeen mopje – de Poort uit. Jammer. Dit had meer kunnen zijn.

Inside Out toonde superveel potentieel en wakkerde mijn nieuwsgierigheid met elk hoofdstuk een beetje meer aan. De schrijfstijl, de personages, de spanningsopbouw zaten allemaal reuzegoed wat mij betrof. Maar Outside In stelde me danig teleur. Ik heb me er nog niet meteen door moeten worstelen, maar het scheelde toch niet veel.

Ik ben er dan ook niet rouwig om dat er geen derde deel is …