Voor een fantasyauteur (in wording, ahem), zou een bezoekje aan de Efteling eigenlijk om de vijftal jaar een verplichte ‘research field trip’ moeten zijn. Voor mij was het voor zover ik me kan herinneren toch al gemakkelijk 15 jaar geleden dat ik het park bezocht, dus ik had helemaal zin in mijn long overdue portie sprookjesmagie en adrenalinekriebels toen enkele vriendinnen voorstelden om zondag richting Kaatsheuvel te trekken.

En dat heeft me geen windeieren gelegd! Ik heb in één van de attracties (ik ga lekker niet verklappen welke) namelijk onverwacht inspiratie opgedaan voor mijn VaNoWriMo-schrijfproject! Ik denk dat die toevoeging zeker een extra laagje geeft aan het verhaal, dus de ingeving was zeker welkom! Dankjewel Efteling 🙂

Verder hebben we natuurlijk ook gewoon een superfijne, zonnige dag gehad (op die avondlijke plensbui na). Voor iemand die net als mij niet graag in rollercoasters met loopings gaat, is het park ideaal, want er zijn veel geschikte attracties voor jong en iets minder jong die toch de nodige buikkriebels geven zonder over kop te gaan. De leukste attractie vond ik de Vliegende Hollander. Gemeten aan het geproduceerde aantal decibels vonden mijn bootgenootjes dat ook!

Alleen de poppen vond ik soms een beetje … eng. Helemaal niet schattig en nogal gedateerd. Maar verder is het echt wel een sprookjesachtige bestemming die zeker niet alleen geschikt is voor gezinnen met jonge kinderen, maar dus ook met vrienden die nog jong van geest zijn! 😉

PS: Hebben jullie ook allemaal een jeugdfoto op zo’n magische paddestoel? :p
PS2: De foto’s zijn van internet geplukt en niet zelf genomen!