Het wordt wel vaker gezegd dat schrijvers een beetje schizofreen moeten zijn. Maar sinds gisterenavond begin ik toch echt te denken dat er hier iets niet klopt … Toen begon ik namelijk weer een nieuw verhaalidee te kneden in de krochten van mijn schrijvershoofd. Ongewenst, zeker en vast, maar niet ongewoon als ik halfweg een ander verhaal zit (mometeel m’n VaNoWriMo-project). Behalve dan … het genre van dat nieuwe verhaal. Dat was behoorlijk ongewoon. Een genre dat ik zelf niet eens lees.
Ik had een idee … voor een feelgood roman!
Whaaaaaaat?
Het grappige is dat ik onlangs in de Schrijveloerustag nog de vraag ‘Zie je een uitstap naar een ander genre in je toekomst’ beantwoordde met een weglachende “Dat denk ik niet, neen!”. No waaaaaay José.
Tja … Guess the joke’s on me.
Voordeel: met een feelgoodroman heb je natuurlijk meer kans op publicatie dan met een ya fantasy of dystopian en sowieso een groter lezerspubliek volgens mij. (Heb ik dat mis?) Nadeel: Help! Wat moet ik hier nu mee? Hoe schrijf je in hemelsnaam een feel good roman/chicklit? Waar oh waar komt dit idee opeens vandaan en wat willen de schrijfgoden dat ik ermee doe? PANIEK!
Dus … Ja … Dat weten jullie dan ook weer even :p
Gut, dat plaatje. xD Ik ga strijk hier. Maarrèh, hoe bedoel je dat nou eigenlijk, van die schrijfschizofrenie? Je hoort stemmen in je hoofd of zo? xD
Haha, Emma Stone is geniaal ja 😀
Eigenlijk doelde ik meer op de gespleten persoonlijkheid: normaal gezien ben ik als schrijver (en lezer) echt helemaal fantasy en dystopian, nu opeens kom ik af met een feelgoodverhaal – dat moet toch wel bijna van mijn andere persoonlijkheid afkomstig zijn of zo 😀 Maar stemmen hoor ik ook soms hoor haha
Aaah, op dié fiets! Dan snap ik het. =) Maar ah, soms is het weleens goed wat nieuws te proberen!
Da’s waar! Het zal alleszins een uitdaging zijn … Misschien toch maar eerst eens iets lezen in dat genre voor ik me eraan waag :p
Kan vast geen kwaad. Maar hé, soms is het ook goed om dingen met je ogen dicht te doen. 🙂
Ach zolang je maar plezier hebt met schrijven toch? 🙂
Dat is altijd een goed punt! 🙂